Konkurs na muzeum
Wilda to dzielnica Poznania, położona u zbiegu ulic 28 czerwca 1956 r. i Wspólnej. W ostatnich latach na jej terenie powstawały jedynie obiekty przemysłowe oraz mieszkaniowe. Obecnie jest to obszar zdegradowany. Dlatego też zrodził się pomysł, by na tym terenie powstały obiekty o charakterze muzealnym, wystawienniczym i usługowym.
Podczas Budmy 2008 (23 stycznia) odbył się konkurs architektoniczny. Zadaniem uczestników było stworzenie, na żywo, projektu budynku Muzeum Dzielnicy Wilda. W konkursie wzięły udział młode, poznańskie pracownie: easst.com, Front Architects, Grupa Projektowa Kombinat, Neostudio Architekci, Ultra Architects.
Po dziesięciu godzinach wytężonej pracy pracownie przedstawiły swoje projekty, a widzowie głosując wybrali zwycięzcę.
Pierwsze miejsce zajęła pracownia Front Architects w składzie: arch. Paweł Kobryński, arch. Wojciech Krawczuk, arch. Marcin Sakson, arch. Piotr Kluj.
Koncepcja tej pracowni to kubatura odwrócona w głąb ziemi. Architekci skupili swoją uwagę, nie tyle na urbanistyce, co na perspektywie ulic i podświadomych doznaniach. Dla nich Wilda to zakamarki, zaniedbane skwery i podwórka, graffiti współczesności i ludzie. Trzypoziomowa dziura w ziemi przedstawia elewacjami kilka etapów rozwoju Wildy: od najstarszej drewnianej, przez przemysłową ceglaną, stalową z XX wieku, aż do betonowo-szklanej zapisanej-zamalowanej grafitti - ściany, gdzie młodzież może znaleźć ujście dla swoich obsesji i fantazji w bliskości historii.
Z ulicy na działce nie widać więc nic poza wspomnianą ścianą demokratycznego malarstwa i postawionym tu wagonem starego drewnianego tramwaju będącego zarazem pomnikiem, ale i wejściem/zjazdem do podziemnego Muzeum. Część placu na znak pamięci wiejskiego charakteru Wildy zagospodarowana jest poletkiem zboża, z którego pośrodku wyrasta istniejący słup wysokiego napięcia - niosący dosłownie i w przenośni energię.
Galeria zdjęć wybranej koncepcji: