Mapa sytuacyjno-wysokościowa. Co zawiera i kiedy jest potrzebna mapa sytuacyjno-wysokościowa?
Mapa sytuacyjno-wysokościowa jest załącznikiem do dokumentacji projektowej związanej z budową domu lub innego obiektu. Do wykonania mapy sytuacyjno-wysokościowej uprawniony jest jedynie geodeta.
Spis treści
- Czym jest mapa sytuacyjno-wysokościowa
- Co zawiera mapa sytuacyjno-wysokościowa
- Co wyróżnia mapę sytuacyjno-wysokościową
- Kiedy potrzebna jest mapa sytuacyjno-wysokościowa
Czym jest mapa sytuacyjno-wysokościowa
Mapa sytuacyjno-wysokościowa dla danego terenu/działki powstaje na bazie mapy zasadniczej, jednak zawiera dodatkowe informacje o aktualnym przestrzennym rozmieszczeniu obiektów geograficznych oraz elementach ewidencji gruntów i budynków, uwzględnia podziemne, naziemne i nadziemne sieci uzbrojenia terenu.
Podstawy prawne dla zakresu mapy sytuacyjno-wysokościowej i sposobu jej sporządzania określają:
- ustawa Prawo geodezyjne i kartograficzne,
- rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa w sprawie i zakresu opracowań geodezyjno-kartograficznych oraz czynności geodezyjnych obowiązujących w budownictwie z 21 lutego 1995 (z późn. zmianami),
- rozporządzenie Ministra Rozwoju w sprawie standardów technicznych wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywania i przekazywania wyników tych pomiarów do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego z 18 sierpnia 2020.
Co zawiera mapa sytuacyjno-wysokościowa
Mapa sytuacyjno-wysokościowa powstaje na bazie mapy zasadniczej, która zawiera informacje o:
- przestrzennym usytuowaniu punktów osnowy geodezyjnej dla danego terenu,
- działkach ewidencyjnych, budynkach /budowlach /urządzeniach budowlanych,
- konturach użytków gruntowych,
- sieciach uzbrojenia terenu,
- a także informacje opisowe dotyczące tych obiektów.
Na mapie sytuacyjno-wysokościowej są dodatkowo naniesione pomiary liniowe wykonane w terenie przez uprawnionego geodetę, w szczególności odległości między charakterystycznymi punktami sytuacyjnymi mającymi znaczenie dla projektu budowlanego. Geodezyjne pomiary sytuacyjne i wysokościowe wykonuje się w nawiązaniu do punktów poziomej i wysokościowej osnowy geodezyjnej:
- linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu,
- linie zabudowy oraz osie ulic, dróg itp.,
- usytuowanie zieleni wysokiej, ze wskazaniem pomników przyrody,
- usytuowanie innych obiektów i szczegółów wskazanych przez projektanta.
Mapa sytuacyjno-wysokościowa zawiera informacje i wskazówki niezbędne dla wykonania konkretnego projektu. Przepisy dosyć precyzyjnie regulują zasady jej wykonania, jedna z nich dotyczy skali. Mapy działek budowlanych nie mogą być mniejsze niż 1:500; mapy zespołów obiektów oraz budownictwa przemysłowego, nie mniejsze niż 1:1000, a mapy rozległych terenów, nie mniejsze niż 1:2000.
Podsumowując, opis mapy do celów projektowych zgodnie z przepisami musi zawierać:
- tytuł mapy „Mapa do celów projektowych”,
- skalę mapy,
- nazwę miejscowości,
- identyfikator i nazwa jednostki ewidencyjnej,
- identyfikator i nazwa obrębu ewidencyjnego,
- imię i nazwisko lub nazwa podmiotu, który wykonał mapę, oraz podpis osoby reprezentującej ten podmiot,
- imię i nazwisko, numer świadectwa nadania uprawnień geodety, który sporządził mapę oraz jego podpis,
- oznaczenie kancelaryjne zgłoszenia pracy geodezyjnej,
- nazwa układu współrzędnych prostokątnych płaskich oraz układu wysokości,
- oznaczenie granic obszaru, który był przedmiotem aktualizacji,
- datę opracowania mapy.
- Ewidencja gruntów i budynków
- Decyzja o warunkach zabudowy. Wniosek, koszty, czas oczekiwania na wydanie decyzji o WZ
- Co zawiera miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Jak uzyskać wypis i wyrys?
- Opłaty skarbowe w budownictwie
Co wyróżnia mapę sytuacyjno-wysokościową
Przede wszystkim mapa sytuacyjno-wysokościowa jest dokładniejsza od mapy zasadniczej. Dla odróżnienia która jest którą (gdy np. mapa nie jest zatytułowana) pomocą będą kolory. Na mapie sytuacyjno-wysokościowej brązowe linie przerywane wyznaczają grunty obciążone służebnościami gruntowymi ujawnione w księgach wieczystych, przy których umieszcza się opis tych służebności. Na mapie umieszcza się oznaczenia i symbole konturów użytków gruntowych, które nie zostały ujawnione w ewidencji gruntów i budynków. Kolorem pomarańczowym zaznacza się punkty osnowy geodezyjnej podlegające ochronie.
Do sporządzenia mapy sytuacyjno-wysokościowej geodeta oprócz wykonania własnych pomiarów może wykorzystywać wszelkie opracowania planistyczne oraz projekty budowlane i inne dokumenty objęte pozwoleniem na budowę, przechowywane przez organy administracji architektoniczno-budowlanej.
Sporządzenie mapy sytuacyjno-wysokościowej dla jednej działki trwa od przyjęcia zlecenia przez geodetę najczęściej od 2 tygodni do 1 miesiąca, najpierw trzeba wystąpić do urzędu (odpowiedni ośrodek dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej albo wydział geodezji) o wypis z mapy zasadniczej. To jest usługa płatna zgodnie z cennikiem opłaty skarbowej. Geodeta swoją pracę sporządzenia mapy sytuacyjno-wysokościowej (której podstawą jest mapa zasadnicza) wycenia w odniesieniu do wielkości działki, której pomiary będzie wykonywał.
Kiedy potrzebna jest mapa sytuacyjno-wysokościowa
Mapa sytuacyjno-wysokościowa, jako najbardziej aktualna, jest podstawą do wykonania projektu budowlanego. Może też być wykorzystana do celów opiniodawczych jako:
- załącznik do wniosku o wypis z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
- załącznik do wniosku o wydanie decyzji o warunkach zabudowy,
- załącznik do zgłoszenia robót budowlanych niewymagających pozwolenia na budowę.
Mapa sytuacyjno-wysokościowa przyda się też wykonawcy, gdy np. planowany jest budynek w odległości nie większej niż 4 m od granicy działki, a w Państwowym Zasobie Geodezyjnym i Kartograficznym (PZGK) brak jest danych z wymaganą dokładnością, natomiast mapa dostarcza aktualne pomiary potwierdzone przez geodetę.
