Miernik hałasu to podstawa przy zakupie mieszkania. Jak wykonać pomiar hałasu? Jaki jest dopuszczalny poziom hałasu?
Miernik hałasu powinien mieć ze sobą każdy, kto idzie oglądać mieszkanie na sprzedaż. Tymczasem o pomiarze hałasu przed zakupem mieszkania często się zapomina. Jaki jest dopuszczalny poziom hałasu w nieruchomości? Dowiedz się, jak zmierzyć hałas w mieszkaniu i przed budynkiem, zanim podpiszesz umowę kupna-sprzedaży.
Spis treści
- Miernik hałasu pomoże przy zakupie mieszkania. Jak skontrolować poziom hałasu?
- Ile kosztuje pomiar hałasu w mieszkaniu?
- Hałas w mieszkaniu – przepisy. Jaki jest dopuszczalny poziom hałasu?
- Czy 40 dB to głośno? Sprawdź, jak rozumieć natężenie dźwięku
Miernik hałasu pomoże przy zakupie mieszkania. Jak skontrolować poziom hałasu?
Zakup mieszkania to duża decyzja, dlatego przed podpisaniem umowy warto upewnić się, czy upatrzone lokum spełnia wszelkie oczekiwania. Jedną z rzeczy do sprawdzenia jest poziom hałasu, o czym jednak często zapominamy – niejeden kupujący dopiero po przeprowadzce odkrywa, w jak uciążliwych warunkach przyszło mu mieszkać.
Dlatego przed podjęciem decyzji o zakupie warto w pierwszej kolejności sprawdzić okolicę na mapie akustycznej. Taką mapę zazwyczaj można znaleźć na stronie urzędu miasta czy dzielnicy. Mapa akustyczna określa przeciętny poziom hałasu na danym obszarze, co pozwala zorientować się, czy okolica jest cicha, czy głośna.
Warto zwrócić uwagę na datę wykonania pomiarów – mapy akustyczne powinny być aktualizowane co 5 lat.
Po sprawdzeniu mapy warto także samodzielnie wykonać pomiar hałasu w mieszkaniu oraz w jego najbliższej okolicy, co można zrobić na trzy sposoby:
- zatrudnienie fachowca z profesjonalnym sprzętem do pomiaru natężenia dźwięku,
- użycie sonometru (decybelomierza),
- skorzystanie z aplikacji na smartfona mierzącej poziom hałasu.
Osoby wykonujące pomiar samodzielnie (bez fachowca) powinny pamiętać, że nie wystarczy jednorazowe uruchomienie aplikacji czy sonometru. Żeby uzyskany wynik był miarodajny, najlepiej wykonać kilkanaście pomiarów w równych odstępach czasu (np. co kilka minut) i wyciągnąć z nich średnią. Następnie wystarczy porównać wynik z normami hałasu dla budynków mieszkalnych. Dla pełnej informacji warto zmierzyć natężenie dźwięku zarówno w lokalu, jak i pod budynkiem.
Ile kosztuje pomiar hałasu w mieszkaniu?
Koszt pomiaru hałasu w mieszkaniu zależy od wybranej metody. W przypadku korzystania z darmowej aplikacji na smartfona nie płaci się oczywiście nic, choć warto pamiętać, że jest to najmniej precyzyjna metoda.
Kolejną opcją jest sonometr (decybelomierz). Takie urządzenie można nabyć już za kilkadziesiąt złotych, zaś modele z nieco wyższej półki kosztują zwykle kilkaset złotych. Warto też pamiętać, że niektóre firmy oferują wypożyczenie sonometru, choć stawki dzienne potrafią być wysokie (nawet kilkaset zł).
Najdokładniejszy pomiar hałasu w mieszkaniu wykona rzecz jasna fachowiec, jednak za usługę trzeba będzie zapłacić od ok. 500 do nawet 1000 zł. Warto pamiętać, że stawki będą różnić się w zależności od miasta.
Hałas w mieszkaniu – przepisy. Jaki jest dopuszczalny poziom hałasu?
Zgodnie z polskim prawem w budynkach mieszkalnych oraz w ich okolicy muszą być spełnione określone normy hałasu. Zgodnie z normą PN-B-02151-2:2018-01 maksymalny dopuszczalny poziom hałasu w mieszkaniu wynosi 40 dB w dzień oraz 30 dB w nocy. Dzień jest tu rozumiany jako czas między 6 rano a 22 wieczorem, zaś noc – między 22 a 6 rano. Norma ta dotyczy ogólnego poziomu hałasu przenikającego do pomieszczenia mieszkalnego ze wszystkich źródeł łącznie.
Wyższe normy obowiązują dla hałasu na zewnątrz zabudowań mieszkalnych. Określa je Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku. Zgodnie z przepisami dopuszczalny poziom hałasu na zewnątrz wynosi:
- 50 dB w dzień i 40 dB w nocy na terenach zabudowy jednorodzinnej,
- 55 dB w dzień i 45 dB w nocy na terenach zabudowy wielorodzinnej oraz w strefie śródmiejskiej miast powyżej 100 tys. mieszkańców.
Warto zauważyć, że osobne normy przewidziano dla tzw. hałasu komunikacyjnego, czyli pochodzącego od dróg, linii kolejowych i tramwajowych. Zgodnie z przepisami taki hałas ma prawo być głośniejszy niż hałas pochodzący z innych źródeł. Na terenach zabudowy jednorodzinnej dopuszczalne wartości to maksymalnie 61 dB w dzień i 56 dB w nocy, na terenach zabudowy wielorodzinnej – 65 dB w dzień i 56 dB w nocy, zaś w strefie śródmiejskiej miast powyżej 100 tys. mieszkańców – 68 dB w dzień i 60 dB w nocy.
- Zobacz galerię: Trzcinowe parawany, plastikowe osłony, byle jakie zasłony na balkonach! Zobacz jak psujemy architekturę
Autor: Szymon Starnawski/Grupa Murator
Polacy to naród tajemniczy i skryty. Na szczęście nie brakuje nam pomysłowości w ukrywaniu swoich balkonów i loggii przed wścibskimi spojrzeniami. Szkoda tylko, że brakuje poczucia estetyki.
Czy 40 dB to głośno? Sprawdź, jak rozumieć natężenie dźwięku
Czytając o normach hałasu, nieraz trudno jest wyobrazić sobie, jaka jest różnica między np. 40 dB a 50 dB. Poniżej podajemy przykłady dźwięków o różnym natężeniu:
- 20 dB – ludzki szept,
- 35 dB – pokój z włączoną klimatyzacją,
- 40 dB – szumy i szmery domowych urządzeń,
- 50 dB – przeciętnie głośne biuro,
- 60 dB – dźwięk włączonego odkurzacza.
Zbyt wysoki poziom hałasu ma negatywny wpływ na ludzkie zdrowie. Przyjmuje się, że dłuższe przebywanie w pomieszczeniu z poziomem natężenia dźwięku wynoszącym 55 dB powoduje dyskomfort, a powyżej 75 dB aktywnie szkodzi organizmowi. Hałas powyżej 120 dB oznacza już groźbę trwałego uszkodzenia słuchu.
Jednocześnie należy pamiętać, że wrażliwość na hałas to kwestia indywidualna. Uliczny szum, który jednemu w niczym nie przeszkadza, u kogoś innego może wywoływać rozdrażnienie czy problemy ze snem. Dlatego przed zakupem mieszkania warto dokonać pomiaru natężenia dźwięku, a także zbadać okolicę pod kątem potencjalnych źródeł hałasu. Trzeba bowiem mieć na uwadze, że niektóre obiekty generują hałas ciągle, zaś inne tylko od czasu do czasu. Przykładowo mieszkanie z oknami wychodzącymi na szkolne boisko będzie ciche latem, ale jesienią i wiosną – wręcz przeciwnie.
