Teraz masz prawo do wyższego wynagrodzenia za chorobę i zasiłku chorobowego - to efekt wzrostu płacy minimalnej
Od 1 lipca 2023 r. minimalna podstawa wymiaru zasiłku chorobowego wynosi 3 106,44 zł i jest wyższa o 94,92 zł niż w pierwszej połowie roku, kiedy to wynosiła 3 011,52 zł. Ten limit obowiązuje do końca 2023. Od 1 stycznia 2024 znów wzrośnie.
Spis treści
- Zasiłek chorobowy: komu przysługuje i co to jest okres wyczekiwania?
- Najpierw wynagrodzenie chorobowe, później zasiłek chorobowy
- Pieniądze na chorobie: co to jest okres zasiłkowy?
- Jaka jest podstawa wymiaru zasiłku chorobowego
Dzieje się tak dlatego, że na wysokość zasiłku chorobowego przysługującego pracownikowi na zwolnieniu lekarskim wpływa minimalne wynagrodzenie za pracę. Zgodnie z przepisami, dla pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy podstawa wymiaru nie może być niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% tego wynagrodzenia.
Przy okazji warto dodać, że jest też maksymalna podstawa wymiaru zasiłku chorobowego. Ma ona zastosowanie w odniesieniu do okresu po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego i nie może być wyższa od kwoty 100% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłaszanego dla celów emerytalnych. Kwota ta jest ustalana miesięcznie na okres trzech miesięcy, poczynając od trzeciego miesiąca kalendarzowego każdego kwartału.
Oto co powinieneś jeszcze wiedzieć o zasiłku chorobowym, jeśli jesteś pracownikiem.
Zasiłek chorobowy: komu przysługuje i co to jest okres wyczekiwania?
Zasiłek chorobowy przysługuje pracownikom i innym osobom objętym obowiązkowym lub dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym w ZUS.
Przepisy przewidują jednak tzw. okres wyczekiwania. Oznacza to, że prawo do zasiłku chorobowego nabywa się po upływie ustalonego okresu ubezpieczenia (okres wyczekiwania). Okres ten jest zróżnicowany w zależności od charakteru ubezpieczenia.
Dla osób podlegających ubezpieczeniu chorobowemu prawo do zasiłku przysługuje po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. Z kolei osoby korzystające z ubezpieczenia chorobowego dobrowolnie prawo do zasiłku nabywają po upływie 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego.
Warto przy tym pamiętać, że do okresu ubezpieczenia zalicza się poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, jeżeli przerwa w ubezpieczeniu nie przekracza 30 dni albo jest spowodowana urlopem wychowawczym, bezpłatnym lub odbywaniem czynnej służby wojskowej jako żołnierz niezawodowy.
Do okresu wyczekiwania zalicza się ponadto okres pobierania zasiłku macierzyńskiego, który przysługiwał w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego a także okres podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników, określonemu w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników.
Są też przypadki, gdy okres wyczekiwania nie jest wymagany - np. gdy niezdolność do pracy spowodowana została wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy.
Najpierw wynagrodzenie chorobowe, później zasiłek chorobowy
W przypadku pracowników i innych osób podlegających obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu ZUS za czas niezdolności do pracy, która trwa łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego (a u pracowników, którzy ukończyli 50. rok życia – łącznie do 14 dni), przysługuje prawo do wynagrodzenia na podstawie art. 92 Kodeksu pracy, wypłacanego przez pracodawcę z jego środków.
Okres 33 lub odpowiednio 14 dni niezdolności do pracy, za który przysługuje prawo do wynagrodzenia chorobowego, ustala się sumując poszczególne okresy niezdolności do pracy w roku kalendarzowym, nawet jeżeli wystąpiły między nimi przerwy a także jeżeli w danym roku kalendarzowym ubezpieczony był zatrudniony u więcej niż jednego pracodawcy.
Zasiłek chorobowy finansowany ze środków Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przysługuje natomiast od 34. lub odpowiednio od 15. dnia niezdolności do pracy w roku kalendarzowym.
Pieniądze na chorobie: co to jest okres zasiłkowy?
Zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy, ale nie dłużej niż przez okres 182 dni albo 270 dni - w przypadku, gdy niezdolność do pracy jest spowodowana gruźlicą lub przypada w trakcie ciąży.
Natomiast do okresu zasiłkowego wlicza się okresy orzeczonej niezdolności do pracy, za które przysługuje wynagrodzenie chorobowe i zasiłek chorobowy.
Za okres niezdolności do pracy przypadający po ustaniu ubezpieczenia zasiłek chorobowy przysługuje nie dłużej niż przez 91 dni.
Jaka jest podstawa wymiaru zasiłku chorobowego
Podstawę wymiaru zasiłku dla pracownika stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone:
- za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy albo
- za pełne kalendarzowe miesiące ubezpieczenia, jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem 12 miesięcy kalendarzowych ubezpieczenia.
Przy czym oprócz składników przysługujących za okresy miesięczne, w podstawie wymiaru zasiłku uwzględnia się składniki wynagrodzenia przysługujące za okresy dłuższe niż miesiąc. Kwartalne składniki wynagrodzenia uwzględnia się w podstawie wymiaru zasiłku w wysokości 1/12 kwot wypłaconych pracownikowi za cztery kwartały kalendarzowe, poprzedzające miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.
Składniki wynagrodzenia przysługujące za okresy roczne, uwzględnia się w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego w wysokości stanowiącej 1/12 kwoty wypłaconej pracownikowi za rok kalendarzowy poprzedzający miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.
Generalnie, do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku przysługującego pracownikowi przyjmuje się przychód stanowiący podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe lub odpowiednio wypadkowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenia społeczne.
Ostatecznie jednak, o czym była już była mowa na wstępie, dla pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy podstawa wymiaru nie może być niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% tego wynagrodzenia - a więc w okresie od 1 lipca do 31 grudnia 2023 r. co najmniej 3 106,44 zł.
