Tynk cementowo-wapienny. Jakie są zalety tynku cementowo-wapiennego? Jak go wykonać, jak wykończyć?

Tynk cementowo-wapienny jest tradycyjnym rodzajem tynku. Mieszaniną cementu, piasku, wody oraz wapna budowlanego, coraz częściej także dodatków uszlachetniających. Może być przeznaczony do stosowania zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz pomieszczeń, niezależnie od ich przeznaczenia i stopnia zawilgocenia. Jakie są właściwości tynku cementowo-wapiennego, jak go stosować?

Tynk cementowo-wapienny - właściwości

Tynk cementowo-wapienny może być stosowany jako ostateczne wykończenie powierzchni (tynk zacierany) lub jednowarstwowy tynk podkładowy - jako podłoże do wykonania wypraw, np. gładzi sztablatury czy tynku cienkowarstwowego.
Taki tynk można nakładać ręcznie lub agregatem tynkarskim na podłoża o maksymalnej wilgotności 3%. Zależnie od rodzaju podłoża (ceramika, beton), tynkowanie odbywa się najczęściej w dwóch cyklach technologicznych - cienka - obrzutka oraz tynk właściwy.

Jeżeli zależy nam na gładkich ścianach, trzecią zastosowaną warstwą jest gładź. Układ warstwowy wymaga odpowiedniej grubości (1 do 3 cm). Prawidłowo wykonany warstwowy układ tynku cementowo-wapiennego ułatwia osuszanie ścian, chroni przed zawilgoceniem, poprawia akustykę pomieszczeń, akumuluje ciepło, ma dobre parametry wytrzymałościowe i jest paroprzepuszczalny.

Tynk cementowo-wapienny dostępny jest w postaci proszku, który należy wymieszać z wodą w odpowiednich proporcjach. Worek (25 kg) tynku wystarczy na pokrycie około 15 m² powierzchni. Jest to produkt wydajny i wygodny w nakładaniu.

Na jakie podłoże tynk cementowo-wapienny?

Tynki cementowo-wapienny można stosować na podłożu mineralnym, czyli betonie, keramzytobetonie, betonie komórkowych, cegłach, silikatach, pustakach ceramicznych, płytach wiórowo-cementowych, a także na powierzchniach gipsowych. Nie można natomiast pokrywać takim tynkiem podłoży drewnianych, metalowych i z tworzyw sztucznych, gdyż nie zapewniają one odpowiedniej przyczepności.

• Czytaj też: Tynk gipsowy. Gdzie warto zastosować tynk gipsowy, jakie ma właściwości?
  

Tynk cementowo-wapienny - przygotowanie produktu i proporcje

Tynk cementowo-wapienny można przygotować na budowie, mieszając na miejscu wszystkie jego składniki. Przykładowe proporcje poszczególnych jego składników w zależności od przeznaczenia:

Tę tradycyjną metodę rozrabiania tynku wyparła jednak gotowa, fabryczna mieszanka dostępna w workach (25, 30 kg), przeznaczona do rozmieszania tylko z wodą. Tynk miesza się z wodą w agregatach tynkarskich, mieszalnikach przepływowych lub mieszadłem wolnoobrotowym (czas mieszania ok. 2-3 minuty). W przypadku stosowania betoniarek zaprawę powinno się mieszać ok. 10 min.

W przypadku zaprawy rozrabianej ręcznie potrzebne są: plastikowe wiadro z podziałką (na wodę), pojemnik na zaprawę oraz wiertarka z mieszadłem (w przypadku zaprawy rozrabianej ręcznie).

Zawartość opakowania należy wsypać do odmierzonej ilości czystej wody. Proporcje mieszanki tynku i wody powinny być zgodne ze wskazaniami na opakowaniu. Proporcje dodawanej wody wymagają niekiedy korekty – należy się przy tym kierować wskazówkami producenta mieszanki, oczekiwaną konsystencją zaprawy oraz warunkami atmosferycznymi, w których prowadzone są prace. Należy jednak pamiętać, że stosowanie niewłaściwej ilości wody prowadzi do obniżenia parametrów wytrzymałościowych tynku.

• Czytaj też: Gładź czy masa szpachlowa? Kiedy stosować gładź, a kiedy szpachlówkę?
• Gładź szpachlowa w proszku czy gotowa?
  

Przed rozpoczęciem tynkowania należy zabezpieczyć przed uszkodzeniem i zabrudzeniem stolarkę, gniazdka elektryczne, oczyścić ściany i sufity z kurzu, pyłu. Elementy stalowe zabezpieczyć farbą antykorozyjną.

Następną ważna czynnością jest gruntowanie, które zabezpiecza przed mikropęknięciami oraz zmniejsza chłonność podłoża.

• Czytaj też: Nakładanie gładzi. Wybór agregatu do nakładania gładzi, porównanie czasu pracy i kosztów

Jak kłaść tynk cementowo-wapienny - etapy

Tynkowanie można rozpocząć po całkowitym wyschnięciu gruntu. Nakładanie maszynowe tynku przebiega sprawniej i szybciej niż jego ręczne nanoszenie.

1. Prace rozpoczyna się od wykonania na całej powierzchni tzw. szprycu lub inaczej obrzutki, która powinna być odpowiednio porowata. Jej zadaniem jest nadanie właściwej przyczepności właściwej warstwie tynku. Po wykonaniu tej czynności należy odczekać minimum 48 godzić, do momentu całkowitego wyschnięcia powierzchni.

2. Tynkowanie właściwe. Dobieramy odpowiednią gęstość zaprawy, kierując się grubością nakładanej warstwy tynku i nierównościami ścian (odpowiednio ustawiając dozownik wody na agregacie). Średnia grubość tynku na jedną warstwę to 15 mm. Partiami aplikujemy tynk, a następnie wyrównujemy, ściągając łatą H. Czynność powtarzamy.

3. Kolejny etap to sprawdzenie poziomnicą pionów, poziomów oraz kątów.

4. Obróbka łatą trapezową. Tę czynność należy przeprowadzić jeszcze przed całkowitym wyschnięciem materiału. Trapezowanie zapewnia równą powierzchnię, przygotowaną do zacierania.

5. W kolejnym etapie dobrze jest ponownie sprawdzić piony i poziomy.

Ile schnie tynk cementowo-wapienny?

Przyjmuje się, że tynk cementowo-wapienny uzyskuje pełną wytrzymałość po około 28-30 dniach od nałożenia. Nie bez znaczenia są tu warunki cieplno-wilgotnościowe, grubość warstwy zaprawy, rodzaj podłoża, konsystencja i właściwości fizyczne. Po około 7 dniach tynk cementowo-wapienny uzyskuje około 70% wytrzymałości.

W trakcie całego procesu schnięcia trzeba pamiętać o jego pielęgnacji. Cement, który jest składnikiem tynku, do wiązania potrzebuje wodę. Przez pierwsze dni wysychania zaprawy zaleca się utrzymywanie podwyższonej wilgotności powietrza w pomieszczeniach, a nawet regularne zwilżanie powierzchni tynku mgiełką wodną. Dobrze jest też przewietrzać wnętrze, aby usuwać nadmiar wilgoci oddawanej przez tynk do otoczenia.

Jak wygładzić tynk cementowo-wapienny?

Jeśli tynk zostanie wykonany starannie, jego dodatkowe wygładzenie nie jest konieczne. Zależy to również od preferencji wykonawcy czy inwestora.
Jeśli powierzchnia tynku nie spełnia oczekiwań, wyrównuje się go przez zacieranie, ręczne lub mechaniczne. W zależności od wymaganej gładkości powierzchni, stosuje się pacę poliuretanową, styropianową, pacę z gąbką, ewentualnie pacę filcową.

Tynk cementowo-wapienny a tynk gipsowy