Ministerstwo Gospodarki: wchodzi w życie nowa ustawa o efektywności energetycznej

11 sierpnia 2011 roku wchodzi w życie ustawa o efektywności energetycznej. Racjonalizacja kosztów energii dla odbiorców końcowych oraz zwiększenie konkurencyjności polskich firm na rynku europejskim, szczególnie w sektorach o wysokiej energochłonności - takie m.in. korzyści przewiduje Ministerstwo Gospodarki względem nowej ustawy.

Ustawa o efektywności energetycznej zacznie obowiązywać 11 sierpnia 2011 roku.
Dokument wprowadza m.in. system białych certyfikatów przyznawanych za inwestycje, dzięki którym zwiększana jest efektywność energetyczna w budynkach administracji publicznej, będzie także źródłem dodatkowych funduszy na projekty związane z implementacją energooszczędnych i czystych technologii, zarządzanych przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Efektywność energetyczna -  jest to wielkości zużycia energii odniesionej do uzyskiwanej wielkości efektu użytkowego.

Efektywność energetyczna w Polsce

W ciągu ostatnich 10 lat w Polsce dokonał się ogromny postęp w zakresie efektywności energetycznej. Energochłonność produktu krajowego brutto spadła bowiem blisko o 1/3.
Dokonania na tym polu to przede wszystkim: przedsięwzięcia termomodernizacyjne wykonywane w ramach ustawy o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych, modernizacja oświetlenia ulicznego czy też optymalizacja procesów przemysłowych.
Nadal jednak efektywność energetyczna polskiej gospodarki jest około 3 razy niższa, niż w najbardziej rozwiniętych krajach europejskich i około 2 razy niższa, niż średnia w krajach Unii Europejskiej. Dodatkowo, zużycie energii pierwotnej w Polsce, odniesione do liczebności populacji, jest niemal 40% niższe niż w krajach „starej 15” ( Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, Niemcy, Włochy, Wielka Brytania, Irlandia, Dania, Grecja, Hiszpania, Portugalia, Austria, Finlandia oraz Szwecja). Co świadczy, o ogromnym potencjale w zakresie oszczędzania energii w kraju, charakterystycznym dla gospodarki intensywnie rozwijającej się.
Budownictwo jest głównym konsumentem i odbiorcą końcowym energii. Sektor budowlany zużywa jej ponad 40%, i to w przeważającej części na ogrzewanie (ponad 80% dla budynków mieszkalnych). Zgodnie z treścią uchwalonej ustawy, działania, dzięki którym efektywność energetyczna ma być zmniejszona realizowane będą u odbiorców końcowych, czyli m.in. w budynkach. Można to osiągnąć poprzez modernizacje obiektów, ich przebudowy lub remonty, czy też lokalne wytwarzanie energii z odnawialnych źródeł.

Ustawa o efektywności energetycznej

Poprawa efektywności energetycznej oraz racjonalne wykorzystywanie istniejących zasobów energetycznych, w perspektywie wzrastającego zapotrzebowania na energię, są obszarami do których Polska przywiązuje wielką wagę.
Priorytetowym celem Rządu stało się stworzenie ram prawnych oraz systemu wsparcia działań związanych z poprawą efektywności energetycznej.
Ustawa o efektywności energetycznej z dnia 15 kwietnia 2011 r. (Dz.U. Nr 94, poz. 551), określa cel ukierunkowany na oszczędność energii, z uwzględnieniem wiodącej roli sektora publicznego, ustanawia mechanizmy wspierające oraz system monitorowania i gromadzenia niezbędnych danych. Ustawa zapewni także pełne wdrożenie dyrektyw europejskich w zakresie efektywności energetycznej, w tym zwłaszcza zapisów Dyrektywy 2006/32/WE w sprawie efektywności końcowego wykorzystania energii i usług energetycznych. Przepisy ustawy wchodzą w życie z dniem 11 sierpnia 2011 r.
Ustawa o efektywności energetycznej wymusi na sektorze publicznym inwestowanie w energooszczędne i ekologiczne technologie, co stwarza nowe możliwości także dla polskich firm produkujących i montujących kolektory słoneczne.

Mechanizmy wsparcia – system białych certyfikatów

Integralnym elementem ustawy o efektywności energetycznej jest system białych certyfikatów. Jest to mechanizm rynkowy, który prowadzi do uzyskania wymiernych oszczędności energii w trzech obszarach, mających na celu:

• zwiększenie oszczędności energii przez odbiorców końcowych,
• zwiększenie oszczędności energii przez urządzenia potrzeb własnych,
• zmniejszenie strat energii elektrycznej, ciepła i gazu ziemnego w przemyśle i dystrybucji.

Pozyskanie białych certyfikatów będzie obowiązkowe dla tych firm, które sprzedają energię odbiorcom końcowym, w celu przedłożenia ich Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki do umorzenia.

Efektywność energetyczna w odniesieniu do termomodernizacji budynków

Oszczędzanie energii w sektorze budownictwa ma duży potencjał. Branża budowlana odpowiada za 40% końcowego zużycia energii w Unii Europejskiej powoduje, że inwestycje w poprawę efektywności energetycznej w tym sektorze są priortyetowe. W Polsce realizowany jest program termomodernizacji budynków. Działania te wprowadzono już w 1999 roku na podstawie ustawy o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych.
Program ten ma na celu zapewnienie technicznego i finansowego wsparcia projektów w zakresie oszczędzania energii w budynkach oraz projektów dotyczących zmniejszania strat ciepła w sieciach dystrybucyjnych. Działania prowadzone w ramach programu obejmują również zastępowanie tradycyjnych źródeł energii źródłami niekonwencjonalnymi, w tym odnawialnymi. Inwestorzy mogą otrzymać 20% zwrotu kwoty kredytu na realizację projektów. W okresie 1999–2010 z budżetu państwa na ten cel wydatkowano blisko 1 mld 80 mln złotych.

Efektywność energetyczna, a wymagania dla produktów związanych z energią

Wszystkie produkty mają wpływ na środowisko naturalne w czasie ich cyklu życia, obejmującego wszystkie etapy tj. od wykorzystania surowców i zasobów naturalnych, poprzez produkcję, pakowanie, transport, użytkowanie, recykling do ostatecznego unieszkodliwiania tych produktów.
Więcej niż 80% wpływu na środowisko mają decyzję podejmowane już na etapie projektowania produktów. By efektywność energetyczna została poprawiona, a oddziaływanie produktów na środowisko zmniejszone (w tym urządzeń do użytku domowego oraz stosowanych w sektorach usług i przemysłu) została wydana dyrektywa ramowa 2005/32/WE, która ustanawia ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów wykorzystujących energię, zmieniona dyrektywą 2009/125/WE ustanawiającą ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów związanych z energią.
Obecnie Komisja Europejska sukcesywnie opracowuje rozporządzenia wykonawcze do ww. dyrektywy zawierające wymagania dotyczące poszczególnych grup urządzeń. Rozporządzenia te są bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich UE od dnia ich wejścia w życie.