Jaka papa na dach? Rodzaje pap na dachy i ich właściwości

Papa - wielowarstwowy materiał hydroizolacyjny - stosowany m.in. na dach. Papa wierzchniego krycia, papa podkładowa, papa do zastosowań specjalnych. Kiedy, jaką papę stosować na dachu?

Papy można pogrupować biorąc pod uwagę następujące kryteria:

• przeznaczenie;
• rodzaj użytej posypki;
• sposób montażu;
• rodzaj użytej masy asfaltowej do powlekania osnowy.

Jaka papa na dach?

Ze względu na zastosowanie i przeznaczenie papy można podzielić na trzy podstawowe grupy:

• papy asfaltowe podkładowe;
• papy asfaltowe wierzchniego krycia;
• papy asfaltowe specjalne (np. wentylacyjne perforowane).

Papy asfaltowe podkładowe przeznaczone są do wykonywania spodnich warstw w wielowarstwowych pokryciach dachowych w układach wodoszczelnych i wodochronnych. Są doskonałym "podkładem" pod gonty bitumiczne, blachodachówki i dachówki. Są także używane do wykonywania izolacji fundamentów i tarasów. Papy podkładowe znalazły również zastosowanie przy realizacji "zielonych dachów"; ten rodzaj pap zawiera specjalne wkładki, które uniemożliwiają przerastanie korzeni.

• Czytaj też: Papa termozgrzewalna. Dobór papy termozgrzewalnej do pokrycia oraz zasady jej układania

Papy asfaltowe wierzchniego krycia - w zależności od przeznaczenia - mogą być stosowane w układach jedno- lub wielowarstwowych i stanowią wierzchnią warstwę pokrycia dachowego, która jest narażona na działanie czynników atmosferycznych. Stanowią one doskonałą warstwę wodoszczelną, przeciwwilgociową i paroszczelną. Do produkcji pap wierzchniego krycia używa się wysokogatunkowych, różnobarwnych posypek, które podnoszą estetykę pokrycia.

Bardzo ważną funkcję w pokryciach dachowych pełni papa asfaltowa specjalna wentylacyjna. Jej głównym zadaniem jest stworzenie systemu kanalików wewnątrz wielowarstwowych pokryć dachowych, w których nagromadzona para rozpręża się i dzięki zamontowanym kominkom przedostaje się do atmosfery. Zastosowanie tego typu papy zapobiega powstawaniu pęcherzy w wielowarstwowych pokryciach na zawilgoconych dachach.

Ze względu na rodzaj posypki użytej do produkcji, papy można podzielić na:

• bezposypkowe - papy izolacyjne; papy podkładowe samoprzylepne dwustronnie foliowane;
• z posypką drobnoziarnistą - papy podkładowe;
• z posypką gruboziarnistą - papy wierzchniego krycia.

W przypadku pap podkładowych głównym zadaniem posypki jest zabezpieczenie papy przed sklejeniem się w rolkach w trakcie ich magazynowania i transportu.

Ze względu na sposób montażu papy można podzielić na:

• mocowane tradycyjnie - przy pomocy lepiku asfaltowego;
• przez zgrzewanie - za pomocą rozgrzanego powietrza generowanego z palnika lub ze specjalnych urządzeń wytwarzających strumień ciepłego powietrza; powoduje ono nadtapianie warstwy asfaltu na spodniej stronie papy i na zakładzie;
• mechanicznie - przy pomocy gwoździ papowych lub specjalnych łączników do podłoży betonowych i z blachy falistej;
• z wykorzystaniem właściwości samoprzylepnych.

Ze względu na rodzaj asfaltu użytego do produkcji, papy można podzielić na wytwarzane na bazie:

• asfaltów oksydowanych - papy niemodyfikowane;
• asfaltów modyfikowanych - uszlachetnione poprzez zmodyfikowanie parametrów fizykochemicznych elastomerami lub plastomerami.

Papy różnią się także między sobą ilością asfaltu przypadającą na metr kwadratowy, grubością, wytrzymałością mechaniczną i odpornością na wysokie i niskie temperatury. W przypadku pap wierzchniego krycia grubość waha się od 3,7 mm do 5,2 mm. Papy podkładowe mają od 3 do 5 mm grubości. Izolacje wykonywane z użyciem pap są lekkie, nie wymagają więc przygotowania specjalnej, wzmocnionej konstrukcji czy podłoża. Pokrycia dachowe wykonane z pap charakteryzują się niespotykaną elastycznością. Łatwo poddają się formowaniu, co pozwala na wykonanie pokryć dachowych nawet na najbardziej skomplikowanych płaszczyznach. Są także odporne na "pracę" konstrukcji, dzięki czemu nie pękają i zachowują szczelność.Obecnie najbardziej popularne są papy zgrzewalne; ich stosowanie nie wymaga użycia lepików asfaltowych, ponieważ właściwości klejące uzyskuje się przez nadtopienie spodniej warstwy papy. Papy tego typu są bardzo trwałe; papy modyfikowane zachowują swoje właściwości nawet przez 40-50 lat. Mogą one swobodnie konkurować z innymi materiałami wykorzystywanymi do hydroizolacji obiektów budowlanych.

• Czytaj też: Lepik na zimno. Gdzie można wykorzystać lepik na zimno, jakie ma właściwości?

* minimalne wymagania zawarte w normach przedmiotowych** minimalne wymagania dla pap zgrzewalnych w zaleceniach do udzielenia aprobat technicznych wydawanych przez ITB*** minimalne wymagania dla papy W/400/1200

Jaka papa na dach - właściwości hydroizolacyjne

Za właściwości hydroizolacyjne papy odpowiedzialna jest hydrofobowa masa asfaltowa, którą powleka się zazwyczaj dwustronnie osnowę (znane są papy w których osnowa stanowi warstwę zewnętrzną). Od rodzaju użytego asfaltu do powlekania osnowy zależy odporność papy na wysokie i niskie temperatury oraz warunki atmosferyczne. Od właściwości tej masy uzależniony jest także czas eksploatacji danego rodzaju papy. Do produkcji pap wykorzystuje się masy powłokowe z asfaltów oksydowanych (papy tradycyjne i termozgrzewalne niemodyfikowane) lub masy wytwarzane na bazie specjalnie wyselekcjonowanych asfaltów kompatybilnych z modyfikatorami elastomerowymi typu SBS lub plastomerowymi typu APP (papy modyfikowane).

• Czytaj też: Prawidłowa wentylacja pokryć z papy

Papy asfaltowe wytwarzane na bazie asfaltów oksydowanych charakteryzują się dobrą elastycznością w zakresie temperatur od 0 do 70ºC. Większy zakres elastyczności mają dostępne od niedawna na naszym rynku papy z dodatkiem SBS (od -5 do 8ºC). Najlepsze parametry mają natomiast papy wytwarzanie na bazie asfaltów modyfikowanych kauczukiem syntetycznym styrenowo-butadienowo-styrenowym (SBS). W zależności od stopnia modyfikacji wytrzymują one przeginanie na wałku o średnicy 30 mm w zakresie temperatur od -15 do -25ºC i są odporne na działanie temperatury 10ºC. Zachowują więc elastyczność w przedziale dochodzącym nawet do 125ºC.

Znacznie mniej rozpowszechnione na naszym rynku są papy modyfikowane APP (ataktyczny polipropylen). Mają one mniejszą odporność na działanie niskich temperatur, są za to bardziej odporne na wysokie temperatury dochodzących nawet do 13ºC. Właśnie z tego powodu są znacznie bardziej rozpowszechnione w klimacie śródziemnomorskim. Papy modyfikowane są bardziej odporne na działanie promieniowania UV i starzenie, co sprawia, że ich czas eksploatacji jest znacznie dłuższy niż pap wytwarzanych na bazie asfaltów oksydowanych. Po powleczeniu osnowy masą asfaltową obie strony papy zabezpiecza się przed sklejaniem w czasie transportu i składowania. W zależności od rodzaju papy stosuje się różnego typu posypki lub zabezpieczania antyadhezyjne (folie). Posypki stanowią ważny element papy; poza zabezpieczeniem przed sklejaniem nadają one papie estetyczny wygląd i chronią masę bitumiczną przed działaniem promieni słonecznych, a w szczególności szkodliwym promieniowaniem UV (papy wierzchniego krycia) i tym samym wpływają korzystnie na wydłużenie czasu eksploatacji pap. Zwiększają one także wytrzymałość mechaniczną powierzchni pap.