CORT w Krakowie
W Krakowie rozstrzygnięto konkurs na projekt architektoniczny Centrum Obsługi Ruchu Turystycznego. Założeniem organizatorów było stworzenie miejsca, gdzie turysta nie tylko będzie mógł uzyskać rzetelne informacje, ale także pozna klimat miasta.
Rozstrzygnięty w marcu 2006 roku konkurs wygrał projekt autorstwa architektów pracowni IMB Asymetria: Witolda Gilowicza, Marka Borowskiego, Andrzeja Lipskiego, Wiesława Michałka, Agnieszki Bielaska, Olgi Gilewicz, Macieja Krasodomskiego, Tomasza Chruściela i Magdaleny Kocot.
Istotą projektu jest brak architektury - dlatego budynek CORT prawie w całości został wkomponowany w skarpę Wzgórza Wawelskiego. Na powierzchni 600 mkw. powstaną niewielkie stoiska handlowe, toalety, kawiarnia oraz przechowalnia bagaży . Przewidziano również miejsce, w którym będzie można zorganizować wystawy promujące miejsce i miasto.
Ważnym elementem projektu jest zagospodarowanie przedpola prowadzącego do CORT. Obecnie znajduje się tam parking dla autobusów przywożących turystów do miasta. Kolejne etapy realizacji projektu zakładają stopniowe oddalenie parkingu dla autobusów od Wzgórza Wawelskiego tak, aby w przyszłości uwolnić to miejsce od stacjonujących autobusów turystycznych. W tym celu przewiduje się budowę parkingu strategicznego poza obszarem centrum miasta a dla samochodów osobowych przewiduje się dwupoziomowy parking pod Placem na Groblach.
Odcinek drogi pomiędzy Wzgórzem Wawelskim (u stóp którego zlokalizowano obiekt) a Placem Kossaka (pod którym, przewiduje się miejsce recepcji autobusów w przyszłości) połączone jest szerokim pasażem pieszym. Niewielkie wyniesienie z kulminacją w rejonie Placu na Groblach ma na celu podnieść doznanie emocjonalne przy zbliżaniu się do murów Wawelu. A wszystko po to aby "droga na Wawel" pozostała w pamięci turysty nie tylko jako "akt wejścia" ale wydłużony w czasie proces. Temu m.in. służy alegoryczne enthasis w najwyższym miejscu trasy.
Subtelny kształt, starannie dobrane materiały wykończeniowe i oświetlenie podkreślające walory miejsca, mają sprawić, że turysta dozna swoistego katharsis i wczuje się w klimat miasta. Na drodze realizacji wszystkich założeń ideowych, istnieją pewne uwarunkowania architektoniczno-urbanistyczne.
W trakcie analizy terenu okazało się, że w miejscu, gdzie deptak stopniowo ulega obniżeniu w kierunku Wzgórza Wawelskiego, znajduje się sieć większości mediów zasilających ten fragment miasta (jak np. elektryczność, gaz), jak również średniowieczne kanały odwadniające. Trudno pominąć fakt, że znajdują się one na takiej wysokości, że każda ingerencja w głąb jest dość ryzykowna. Teren bezpośrednio sąsiaduje z Wisłą, dlatego jego ewentualne pogłębienie będzie wymagało skrupulatnej analizy tak, aby wszelkie rozwiązania wodno-inżynieryjne mogły zagwarantować bezpieczeństwo odwiedzających i chronić miasto przed powodzią. Wymaga to zaangażowania nie tylko władz miasta i twórców projektu, ale również wszystkich osób i instytucji, które posiadają wiedzę i możliwości ku temu, aby stworzyć pod Wawelem miejsce wzbudzające pozytywne emocje, ale przede wszystkim miejsce bezpieczne i funkcjonalne dla tłumu turystów udających się przez "nową bramę" na krakowski akropol.
Zapowiedzą pozytywnego rozwiązania było uroczyste wmurowanie kamienia węgielnego w miejsce planowanej budowy, które miało miejsce 1 czerwca 2007 roku.
