Centrum Sztuki Współczesnej już czynne
Toruńskie Centrum Sztuki Współczesnej jest pierwszym, całkowicie od podstaw wybudowanym w Polsce po 1939 roku, obiektem poświęconym sztuce współczesnej.
Historia
Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu zostało powołane do życia w lutym 2006 roku przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Dzięki własnym środkom gminy oraz przyznaniu dofinansowania przez Unię Europejską, jak i dzięki dotacji MKiDN, w 2006 roku wmurowany został kamień węgielny, a w grudniu 2007 zakończono budowę.
14 czerwca 2008 roku nastąpiło uroczyste otwarcie Centrum Sztuki Współczesnej dla publiczności.
Obiekt i jego rola
Zamieszkany przez blisko 200 000 mieszkańców Toruń, jest jednym z głównych ośrodków miejskich województwa Kujawsko-Pomorskiego. Miasto, znane z kulturalnego i naukowego dorobku, przyciąga rocznie prawie 2 miliony turystów z Polski i z zagranicy.
Krajobraz społeczny i życie kulturalne miasta kształtowane są też przez liczną grupę studentów. Środowisko to jest wzmocnione działalnością osób, związanych z regionalnymi związkami twórczymi, z Toruńskim Muzeum Okręgowym i kilkoma galeriami, prowadzącymi niekomercyjną działalność wystawienniczą.
W stosunkowo rozbudowanej ofercie kulturalno-naukowej regionu wyraźnie brak dużej instytucji, koncentrującej się na prezentacji, rozwoju i promocji międzynarodowej sztuki współczesnej. Tę lukę wypełni toruńskie Centrum Sztuki Współczesnej.
Budynek CSW usytuowany jest w bezpośrednim sąsiedztwie, wpisanej przez UNESCO na listę światowego Dziedzictwa Kulturowego i Naturalnego, toruńskiej Starówki. Wybrana dla obiektu lokalizacja zadecydowała o jego rozwiązaniu przestrzennym i architektonicznym - Edward Lech zaproponował architekturę naśladującą w charakterze (ceglana fasada) historyczne obiekty Torunia, manifestując jednocześnie nowoczesność rozwiązań architektonicznych. Projekt architektoniczny wykonała wrocławska pracowania R2 Leszka Rubika.
Autor: brak danych
Autor: brak danych
Bryłę budynku rozmieszczono na planie kwadratu. Jednym z dziewięciu modułów składających się na postawę, jest przeszklony walec, mieszczący reprezentacyjną klatkę schodową. Budynek ma trzy poziomy naziemne oraz jeden podziemny. Na parterze mieszczą się m.in. przestrzeń amfiteatralna, audytorium z możliwością projekcji multimedialnych i kinowych, sala do zajęć edukacyjnych, księgarnia oraz biblioteka z czytelnią.
Pierwsze piętro jest przestrzenią wystawową o zróżnicowanej wysokości - od 3,70 m w aneksach ekspozycyjnych do 7,26 m w największej dwupoziomowej sali, umożliwiającej prezentację wielkoformatowych instalacji. Drugie piętro mieści sale ekspozycyjne wysokości 3,70 m.
Na dachu budynku, oprócz przestrzeni biurowej, znajduje się kawiarnia oraz taras widokowy.
Centrum Nauki Współczesnej dysponuje łącznie 4000 m2 powierzchni ekspozycyjnej, co czyni je jednym z największych ośrodków wystawienniczych w kraju.
Architektura CSW umożliwia przeprowadzenie interdyscyplinarnych i różnoformatowych działań, a wielokondygnacyjna i modularna przestrzeń ekspozycyjna pozwala na jednoczesną prezentację kilku projektów.Nowoczesne wyposażenie obiektu stwarza dodatkowo możliwości zaawansowanych technologicznie prezentacji.
czerwiec 2008
