Pompy bez błędów
Do produkcji energii cieplnej są wykorzystywane coraz częściej. Znajdują zastosowanie głównie w budownictwie rozproszonym i małych zakładach przetwórczych. Mimo wzrostu popularności, przy projektowaniu i instalowaniu pomp ciepła wciąż popełniane są błędy. M.in. o tym, jak ich uniknąć, jest książka Mariana Rubika "Pompy ciepła. Poradnik".
To wydanie trzecie i rozszerzone. Po raz pierwszy książka ukazała się w 1996 roku.
Pompy ciepła są zaliczane do niekonwencjonalnych źródeł energii, o czym mówi już ustawa Prawo energetyczne z dnia 10 kwietnia 1997 roku. Ich popularność będzie rosła, bo nacisk na oszczędzanie energii, produkcję ciepła za źródeł odnawialnych, a co za tym idzie obniżenie emisji CO2 kładzie Unia Europejska. Zapis na temat wykorzystania pomp ciepła dla potrzeb budownictwa znalazł się w kontrowersyjnej - jeśli chodzi o Polskę - dyrektywie 2002/91/WE (wdraża ją znowelizowane Prawo budowlane z 19 października 2007 roku - przyp. red.). Unia życzy sobie, by w przypadku budowy obiektów o powierzchni użytkowej większej niż 1000 mkw. inwestorzy analizowali możliwość zastosowania alternatywnego systemu zaopatrzenia w energię. Miałyby temu służyć właśnie pompy ciepła, ogrzewanie lub chłodzenie lokalne lub bytowe - jeśli takie jest dostępne, zdecentralizowane systemy dostaw energii, oparte na energii odnawialnej.
W sytuacji, gdy do czynienia mamy z wymogiem energetyki, a również ekologii, nie pozostaje więc nic innego jak zapoznać się z ostatnimi osiągnięciami technologii i elektroniki. Dzięki nim efektywność i niezawodność produkowanych pomp ciepła jest coraz większa.
