Komisja Kodyfikacyjna Prawa Budowlanego na 111 stronach opracowała podstawowy projekt nowego Kodeksu urbanistyczno-budowlanego. Eksperci komisji wiedzą, że przed nami jeszcze wiele żmudnej pracy, czyli zapisy szczegółowe. Dotychczasową wersję kodeksu budowlanego Komisja Kodyfikacyjna wystawiła pod osąd publiczny i czeka na opinie i uwagi, które w terminie do 7 lipca 2014 należy przesyłać na adres e-mail: [email protected]
Dlaczego Kodeks urbanistyczno-budowlany
Pierwotnie miał obyć tworzone od nowa Prawo budowlane. Jednak realizację inwestycji budowlanej w Polsce regulują również przepisy z innych ustaw. Kodeks o rozszerzonej nazwie ma w idei uporządkować proces inwestycyjno-budowlany, który obecnie jest, jak to nazwała Komisja Kodyfikacyjna: zdezintegrowany z wyraźnymi cechami nadregulacji”.
Projektowany Kodeks będzie regulował proces budowlany od etapu planistycznego, przez przystępowanie do robót budowlanych, ich realizację oraz utrzymanie obiektu budowlanego. W obszarze etapu planowania przestrzennego Kodeks ma zerwać z dotychczasowym systemem miejscowego planowania przestrzennego opartego o doraźne działania. Wprowadzi obowiązek planistyczny dla wszystkich tych obszarów, które mają być czynne inwestycyjnie, w szczególności dla obszarów nowej zabudowy. Będzie też wymagał szerokiego przeprowadzenia studiów i analiz planistycznych, „żeby nowe plany powstawały wszędzie tam gdzie są potrzebne, a pod zabudowę gminy przeznaczały tereny racjonalnie”. Jak uzasadnia to Komisja Kodyfikacyjna, taka racjonalizacja gospodarki przestrzennej przyniesie wymierne korzyści, w szczególności zatrzyma zadłużanie się gmin w związku z wykupem gruntów pod drogi.
Korzyści przyniesie również uproszczenie przystępowania do robót budowlanych i ich realizacji. Chodzi tu m.in. o większy katalog obiektów, które będą mogły być budowane na podstawie zgłoszenia zamiast pozwolenia na budowę.
A to wszystko ma odbywać się w zgodzie z zasadą dużej dbałości o interes publiczny (dobro wspólne). Przestrzeń i inne wartości wysoko cenione uznaje się za dobro wspólne podlegające szerokiej ochronie prawnej.
Ważna jest także konstrukcja przepisów – w zamierzeniu mają one być przejrzyste, rozwiązania prawne mają być czytelne, uporządkowane, przewidywalne i łatwe w stosowaniu.
Wejście w życie Kodeksu spowoduje utratę mocy szeregu aktów prawnych, w szczególności Prawa budowlanego i ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, z wyłączeniem regulacji dotyczących planowania ponadlokalnego.
Co zawiera projekt Kodeksu urbanistyczno-budowlanego
Projekt Kodeksu urbanistyczno-budowlanego zawiera 9 działów merytorycznych.
W I dziale (Przepisy ogólne) pojawią się wszelkie definicje i wyjaśnienia co do przedmiotu regulacji.
W dziale II wymienieni są prawa i obowiązki uczestników procesu inwestycyjno – budowlanego (i tak też się ten dział nazywa: Uczestnicy procesu inwestycyjno-budowlanego). Kodeks wymienia: inwestora, gminę, osoby wykonujące samodzielne funkcje techniczne w procesie inwestycyjno-budowlanym oraz organy administracji publicznej (czyli organy administracji architektoniczno-budowlanej i organy nadzoru budowlanego).
Dział III to - Planowe gospodarowanie przestrzenią. Jest tu mowa o studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, miejscowych przepisach urbanistycznych, trybie uchwalenia i zmiany aktu planowania przestrzennego, skutkach wejścia w życie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i ocenie aktualności aktów planowania przestrzennego. Tu znalazło się także miejsce na określenie współpracy inwestora z gminą (w odniesieniu do urbanistycznego projektu realizacyjnego), zdefiniowanie polityki przestrzennej i jej realizacja na obszarach rewitalizacji oraz kontrola legalności aktów planowania przestrzennego.
Dział IV „zajął się” inwestowaniem na obszarach, na których nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Definiuje i organizuje obszary zabudowane, obszary o ograniczonej zabudowie oraz przyrzeczenie inwestycyjne.
Przygotowanie terenów pod inwestycje reguluje dział V. Pojawiły się tu zagadnienia o scaleniu i podziale nieruchomości, rozliczeniach katastralnych, realizacji infrastruktury technicznej i społecznej, opłatach adiacenckich. Jest tu również mowa o umowie infrastrukturalnej, zmianach stawek podatku od nieruchomości, przyłączaniu obiektów budowlanych lub nieruchomości gruntowych do infrastruktury technicznej.
Dział VI (Realizacja inwestycji) to jakby dotychczasowe Prawo budowlane. Zawarte tu zostały zagadnienia związane z projektowaniem inwestycji, wymogami stawianymi obiektom budowlanym, czym jest zgoda budowlana, jak należy wykonywać roboty budowlane i jak Szczególne zasady przygotowania i realizacji inwestycji celu publicznego omawia dział VII. Jest tu mowa m.in. o lokalizacji takiej inwestycji, ocenie jej oddziaływania na środowisko, wywłaszczeniu nieruchomości lub ich zwrotu, a także o realizacji takiej inwestycji z zakresu infrastruktury technicznej.
Dział VIII dotyczy utrzymania obiektów budowlanych i definiuje katastrofę budowlaną.
Zmiany w nadzorze budowlanym wprowadza dział IX. Opisuje zasady kontroli i nadzoru procesu inwestycyjno-budowlanego, określa postępowanie w sprawie naruszenia przepisów, samowoli budowlanej i naruszenia przepisów w toku wykonywania robót budowlanych.
Dział X opisuje mechanizm działania Krajowego Rejestru Budowlanego.
W projekcie są jeszcze przepisy końcowe (dział XI) oraz uzasadnienia dla zaproponowanych rozwiązań (stan dotychczasowy, cel i systematyka regulacji, proponowane zmiany o charakterze systemowym, szczegółowe rozwiązania projektowanej regulacji, skutki zamierzonej regulacji, wejście w życie Kodeksu, przepisy przejściowe).
Jest jeszcze czas na zgłaszanie uwag, warto więc zapoznać się z opublikowanym przez Komisję Kodyfikacyjną Prawa Budowlanego projektem >>
