Montaż pompy ciepła powietrze-woda
Ze względu na ograniczanie źródeł hałasu w budynku, a także prosty i najniższy koszt montażu zaleca się instalację pompy ciepła powietrze-woda na zewnątrz budynku. Instalacja pompy ciepła powietrze-woda wymaga różnych czynności dla pompy ciepła typu monoblok i split, a także jednostek wewnętrznych i zewnętrznych. Warto tez zaznaczyć, że w każdej instrukcji producenta podane jest jakie odległości należy zachować dla serwisu i konserwacji i bezwzględnie należy tego przestrzegać.
Spis treści
- Miejsce montażu pompy ciepła powietrze-woda
- Montaż pompy ciepła powietrze-woda typu split
- Montaż pompy ciepła powietrze-woda typu monoblok
- Montaż zbiornika buforowego w instalacji pompy ciepła powietrze-woda
Miejsce montażu pompy ciepła powietrze-woda
Przy wyborze miejsca dla pompy ciepła powietrze-woda należy sugerować się ogólnymi wytycznymi:
- montować urządzenie na trwałym, gładkim i poziomym podłożu, przy czym zalecany jest montaż pompy ciepła na wylewanej lub prefabrykowanej płycie betonowej, ułożonej na warstwie chroniącej przez zamarzaniem,
- zapewnić dostępność do pompy ciepła ze wszystkich stron, przy zachowaniu odpowiednich odległości,
- pozostawić wolną stronę wlotu i wylotu powietrza,
- nie kierować wylotu powietrza na ściany, tarasy i przejścia, ponieważ powietrze wylotowe jest zimniejsze od powietrza otoczenia o ok. 5 K, dlatego w tym obszarze może nastąpić wcześniejsze zamarzanie,
- zachować odległość pompy ciepła co najmniej 3 m od ścian, tarasów, przejść itp.,
- zachować odstęp od sąsiednich działek,
- unikać odbić powietrza i hałasu – najlepiej nie montować pompy w zagłębieniach, niszach, narożnikach lub pomiędzy dwiema ścianami,
- nie umieszczać urządzenia w kotlinie, gdyż zimne powietrze opada w dół i nie ma wymiany powietrza,
- uważać na główny kierunek wiatrów – unikać spiętrzeń powietrznych,
- stosować możliwie krótkie połączenia dla zmniejszenia strat ciśnienia,
- skierować kondensat do kanału odpływowego z wykluczeniem możliwości zamarzania,
- zabezpieczyć otwory przed liśćmi i śniegiem,
- wykorzystywać zasobnik buforowy,
- izolować cieplnie rurociągi w obszarze gruntu,
- zapewnić zamknięcie cokołu pompy ciepła na całym obwodzie w celu uniknięcia mostków hałasu.
Źródłami hałasu wytwarzanego przez pompę ciepła powietrze-woda są wentylator oraz sprężarka. Zgodnie z obwieszczeniem Ministra Środowiska w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku na terenach zabudowy jednorodzinnej właściciele budynku są zobowiązani do zachowania na granicy działki hałasu nieprzekraczającego 50 dB w ciągu dnia i 40 dB nocą. Informacje o poziomach mocy dźwięku poszczególnych urządzeń zawarte są w specyfikacjach technicznych ich producentów.
W przypadku pomp ciepła instalowanych na zewnątrz pomiarowi poddawane są immisje dźwięków w pomieszczeniach najsilniej na nie narażonych i wymagających ochrony. Dla precyzyjnego ustalenia tych wartości miarodajne są immisje dźwięków na zewnątrz budynku, w odległości 0,5 m od środka otwartego okna.
Wskaźniki, jakich nie należy przekraczać, określa norma PN-B-02151, zgodnie z którą pomieszczeniami wymagającymi ochrony przed hałasem są: pokoje dzienne, sypialnie, pokoje dziecięce, biura, sale lekcyjne i seminaryjne. W celu oceny akustycznej planowanego miejsca usytuowania pompy ciepła należy obliczyć spodziewane poziomy ciśnienia dźwięku w tego typu pomieszczeniach. Poziom ciśnienia dźwięku zależy od odległości i współczynnika kierunkowości.
Montaż pompy ciepła powietrze-woda typu split
Montaż pompy ciepła powietrze-woda typu split w przypadku jednostki zewnętrznej wymaga:
- ułożenia przewodów elektrycznych,
- umieszczenia przewodów czynnika chłodniczego pomiędzy jednostką zewnętrzną i wewnętrzną,
- wykonania przepustów ściennych do przewodów przyłączeniowych.
Z kolei przy montażu jednostki wewnętrznej należy:
- umieścić ją w pomieszczeniu zabezpieczonym przed mrozem,
- zamontować urządzenie na ścianie w pozycji pionowej,
- nie instalować pompy w pobliżu żadnego dolnego źródła,
- zapewnić w pomieszczeniu dobrą cyrkulację powietrza.
Przy instalacji pompy ciepła typu split przewody czynnika chłodniczego i przewody elektryczne pomiędzy jednostką zewnętrzną a wewnętrzną przeprowadza się przez ścianę budynku.
Montaż pompy ciepła powietrze-woda typu monoblok
Podłączenie pompy ciepła powietrze-woda typu monoblok do instalacji zewnętrznej wymaga:
- wykonania fundamentu odpornego na działanie mrozu,
- ułożenia w gruncie izolowanych termicznie przewodów ogrzewania zasilania i powrotu,
- ułożenia w gruncie przewodów elektrycznych,
- realizacji przepustów ściennych dla przewodów łączeniowych,
- wykonania odpływu kondensatu (mrozoodpornego).
Takie urządzenie trzeba ustawić na równej i poziomej powierzchni, odpornej na działanie mrozu (np. na płycie betonowej). Rama pompy powinna dookoła ściśle przylegać do podłoża, aby zapewnić izolację akustyczną i zapobiegać schładzaniu części przewodzących wodę. W razie braku możliwości takiego ustawienia wszelkie szczeliny należy uszczelnić za pomocą materiału izolacyjnego, odpornego na działanie warunków pogodowych. W przypadku innych warunków ulokowania pompy, np. na podeście lub na dachu, trzeba zapewnić dodatkowe zabezpieczenie przed wywróceniem. W celu bezproblemowego przeprowadzania prac konserwacyjnych pompa ciepła powinna być montowana w odpowiedniej odległości od stałych ścian.
Podłączenie pompy ciepła powietrze-woda typu monoblok do instalacji wewnętrznej wymaga:
- wykonania kanałów powietrznych,
- przepustów ściennych,
- wykonania odpływu kondensatu.
Pompa ciepła nie powinna być instalowana w części mieszkalnej budynku, ale w pomieszczeniu nieogrzewanym, takim jak piwnica bądź garaż. Wybrane pomieszczenie należy w miarę możliwości wietrzyć powietrzem zewnętrznym. Pozwoli to zredukować względną wilgotność powietrza, a także zapobiec tworzeniu się kondensatu w przepustach ściennych oraz przyłączeniowych przewodach powietrznych, co może się zdarzyć przy dużej wilgotności w pomieszczeniu i powodować długotrwałe szkody budowlane.
W zależności od typu obiektu i wyposażenia technicznego przepuszczalność powietrza nie może przekraczać określonych warunków granicznych przedstawionych w normie DIN 4108-7 „Ochrona cieplna i oszczędna gospodarka energetyczna w budynkach. Część 7: szczelność powietrzna budynków, wymagania, zalecenia projektowe i wykonawcze wraz z przykładami”. Z kolei sposób przeprowadzenia pomiarów w budynku i uwzględnienia w pomiarach pomp ciepła jest uregulowany przez normę DIN EN 13829 „Określanie przepuszczalności powietrza w budynkach”.
Ponieważ w tego typu pompach ciepła powietrze zewnętrzne jest doprowadzane przez system kanałów, instalacja pompy wymaga określenia strat ciśnienia. W kartach katalogowych pompy ciepła podawana jest maksymalna wartość strat ciśnienia, jaką może zniwelować wentylator.
Może zainteresuje Cię także:
- Jak działa pompa ciepła powietrze-woda?
- Pompa ciepła w starym domu z grzejnikami - czy to działa?
- Ceny pomp ciepła w 2022 coraz wyższe. Polacy masowo wykupują urządzenia! Terminy montażu odległe
- 4 obowiązkowe kontrole przy serwisie pompy ciepła
- Dlaczego pompy ciepła się psują?
Montaż zbiornika buforowego w instalacji pompy ciepła powietrze-woda
Montaż pompy ciepła typu powietrze-woda wymaga zastosowania szeregowego zbiornika buforowego w celu zapewnienia odszraniania parownika przez odwrócenie cyklu termodynamicznego. W pompach ciepła pracujących w trybie monoenergetycznym i z zainstalowaną grzałką wkręcaną zbiornik buforowy jest montowany na zasilaniu. Z kolei w urządzeniach typu split, które wyposażone są w grzałkę rurową, taki zbiornik można zainstalować na powrocie ogrzewania.
Szeregowe zbiorniki buforowe pracują na poziomie temperatury wymaganym przez system grzewczy i nie są stosowane w czasie trwania blokad. Ich zalecana zawartość odpowiada ok. 10% natężenia przepływu wody grzewczej pompy ciepła na godzinę. W pompach ciepła z dwoma poziomami mocy wystarczający jest przepływ na poziomie ok. 8%, nie powinien on jednak przekraczać 30% natężenia przepływu wody grzewczej na godzinę.
Zbyt duże zbiorniki buforowe wydłużają czas pracy sprężarki. W przypadku pomp ciepła z dwoma poziomami pracy może to doprowadzić do zbędnego uruchomiania drugiej sprężarki. Ponadto dodatkowe zbiorniki buforowe powinny być stosowane w instalacjach grzewczych z grzejnikami, z pojedynczą regulacją pomieszczeń (zawory termostatyczne) i z wieloma obiegami grzewczymi.
Zasobnik trzeba dobrać tak, aby przy zerowym poborze ciepła przez grzejniki pompa pracowała przez ok. 20 minut. Jeżeli przewidziane są wyłączenia w czasie pracy pompy ciepła (zasadniczo nie dotyczy to ogrzewania podłogowego), to pojemność zasobnika buforowego należy zwiększyć odpowiednio do częstotliwości i długości trwania wyłączeń.
Literatura:
- „Energetyka odnawialna w budownictwie. Magazynowanie energii”, red. D. Chwieduk i M. Jaworski, PWN, Warszawa 2018.
- W. Joniec, „Dobór i eksploatacja pomp ciepła. Współczynniki COP, SPF i JAZ”, „Rynek Instalacyjny” 2012, nr 4.
- R. Tytko, „Odnawialne źródła energii. Wybrane zagadnienia”, OWG, Warszawa 2009.
- „Podręcznik architekta, projektanta i instalatora. Pompy ciepła”, materiały techniczne firmy Viessmann, 2011.
- „Podręcznik planowania i instalacji. Grzewcze pompy ciepła i pompy ciepła do ciepłej wody”, materiały techniczne firmy Dimplex, 2012.
- „Planungsunterlage Hocheffizienz-Warmepumpen”, materiały techniczne firmy Wolf, 2015.
- P. Lachman, „Kiedy pompy ciepła korzystają z OZE?”, „Czysta Energia” 2013, nr 12.
- Obwieszczenie Ministra Środowiska z dnia 15 października 2013 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (DzU z 2014 r., poz. 112).
