i
i
Warunki geotechniczne i hydrogeotechniczne występujące na terenie inwestycji były bardzo złożone. W wyniku analizy sytuacji geologicznej, która uwzględniała także budowę nowych obiektów w bezpośrednim sąsiedztwie istniejącej zabudowy, zdecydowano się posadowić obiekt w osłonie ścian szczelinowych. Ściany wykonane z betonu B30, zbrojone stalą klasy A-IIIN mają grubość 60 cm i wysokość 7,00-16,00 m oraz różne schematy statyczne. Jednym z trudniejszych zadań było opracowanie konstrukcji w rejonie holu głównego. Zaproponowany przez architektów kształt tej przestrzeni w formie odwróconego stożka ściętego spowodował, że krawędź płyty stropowej nad parterem znajduje się w odległości 5,70 m od osi najbliższych słupów, a odległości między nimi wynoszą około 10 m (krawędź stropu i oś słupów biegną po okręgu; strop wysunięty wspornikowo). Specyficzną konstrukcję mają stropy w "ślimaku" prowadzącym na parkingi umieszczone na trzecim, czwartym i piątym piętrze. Występują tu duże rozpiętości - 9,20 m na pochylni i ponad 10,0 m w części płaskiej. Strop ze względów architektonicznych miał być od spodu gładki. Zastosowano więc płyty monolityczne grubości 40 i 45 cm z betonu B30. Aby ograniczyć ich ciężar, wykonano wypełnienie ze styropianu, a konstrukcję potraktowano jako zespoloną. Nad wjazdem na parking usytuowano rotundę, przeznaczoną do umieszczenia wież atmosferycznych i innych urządzeń wentylacyjnych. Strop rotundy oparto na ścianach podjazdu, a od strony parkingu na belce dwuprzęsłowej z betonu B30, biegnącej po łuku o promieniu zewnętrznym 13,85 m i kącie rozwarcia 2 x 90°. Pracuje ona w złożonym stanie naprężeń - jest jednocześnie zginana i skręcana.
Nietypowego rozwiązania wymagało podparcie stropów w rejonie głównego wejścia (narożnik ulic Półwiejskiej i Kościuszki). Na założonej siatce osi 9,60 x 9,60 m nie można było wykonać jednego ze słupów, ponieważ stałby na środku głównego traktu komunikacyjnego. Zdecydowano się zatem na podchwycenie stropów od góry. Nad ostatnią kondygnacją wykonano układ stalowych podciągów w kształcie krzyża równoramiennego o rozpiętości ramion 19,50 m i przekroju skrzynkowym. W stropach nad drugim i trzecim piętrem zatopione zostały stalowe głowice i ukształtowane żelbetowe "grzybki" w taki sposób, aby warunki podparcia dla płyt stopowych były analogiczne, jak w punktach podparcia na słupach. Stalowy "krzyżak" jest połączony z głowicami cięgnami z blachy grubości 30 mm ze stali 18G2A. Charakterystycznym elementem budynku jest stalowa konstrukcja świetlika nad holem głównym. Świetlik na planie koła jest układem kratownic tworzących równoramienny krzyż o rozpiętości ramion 38,40 m. Cztery przestrzenie w kształcie wycinków koła pomiędzy ramionami krzyża wypełniają rozchodzące się promieniście płatwie. Wszystkie elementy stalowe świetlika projektowane były z wielką dbałością o detal; przy ścisłej współpracy konstruktora i architekta.
Stary Browar w Poznaniu - autorzy: Studio ADS, architekci Piotr Z. Barełkowski, Przemysław Borkowicz
