Kotwienie elewacji murowanych

2007-05-25 12:39

Elewacja muru trójwarstwowego (ściana licowa) jest wykonywana najczęściej z cegieł klinkierowych lub silikatowych. Nie są one jednak tylko wykończeniem elewacji budynku. Wbrew pozorom elewacja jest obciążona znacznymi siłami pochodzącymi od parcia i ssania wiatru, dlatego musi być w stanie przenieść te obciążenia je na mur nośny.


Kotwy do montażu w spoinach muru podczas jego wznoszenia: typ PRIK do cienkich spoin i typu L

Kotwy do późniejszego montażu, wbijana i wkręcana

Sposób umieszczenia kotew w spoinie muru:kotwa typu L w zaprawie o tradycyjnej grubości

 

Ścianka elewacyjna jest na ogół zbyt wiotka, by samodzielnie przenieść działające na nią zmienne napory wiatru. Między warstwą licową ściany a murem właściwym (murem nośnym) znajduje się szczelina wentylacyjna i ułożona izolacja (styropian, wełna mineralna), a obie warstwy muru połączone są stalowymi łącznikami - kotwami. Dlatego, choć same kotwy są drobnymi i niepozornymi elementami, nie wolno lekceważyć zakotwienia ściany osłonowej.
Ceglana elewacja musi być zakotwiona w ścianie nośnej. Służą do tego stalowe kotwy; co prawda niektórzy używają do tego zwykłych kawałków drutu, ale to rozwiązanie nie jest dobre. Do stabilizacji ściany osłonowej należy używać kotew wykonanych ze stali o odpowiedniej wytrzymałości i odporności na korozję. Tylko wtedy można mieć pewność, że kotwy będą jednocześnie wytrzymałe i elastyczne, co umożliwi prawidłową współpracę elewacji i ściany nośnej. Zbyt sztywne kotwy mogą spowodować spękania, ponieważ pod wpływem zmian temperatury (np. nagrzewanie słońcem) nie pozwolą na kompensowanie drobnych przemieszczeń elewacji względem ściany. Dlatego kotwy nie powinny być zbyt grube. Zalecana średnica to 4 mm. Jeśli elewacja jest narażona na duże obciążenia wiatrem - najlepszym rozwiązaniem jest zwiększenie liczby kotew na 1 m2 (zamiast stosowania kotew o większej średnicy).
Najlepsze są kotwy wykonane ze szlachetnej stali kwasoodpornej, nieco gorsze – ze stali ocynkowanej. Kotwy czy pręty ze zwykłej stali nie są godne polecenia; wcześniej czy później staną się przyczyną rdzawych wykwitów. Wadą takich kotew jest także niska wytrzymałość (elewacja może pękać).

 


Kotwy są bardzo ważnym elementem w ścianach elewacyjnych. Nie jest to zwykły "kawałek drutu". Najlepsze kotwy produkowane są dziś ze szlachetnej stali kwasoodpornej, zapewniającej jednocześnie odpowiednią nośność i elastyczność przy zaledwie 4-mm średnicy oraz wysoką odporność na korozję.
 


Sposób umieszczenia kotew w spoinie muru: kotwa typu PRIK w zaprawie cienkowarstwowej (mur nośny z klejonych bloczków z betonu komórkowego)



Sposób umieszczenia kotew wbijanych w murze: kotwę wbijamy za pomocą młotka w przygotowany wcześniej kołek plastikowy

 

Na rynku są dostępne odpowiednie kotwy do każdego rodzaju muru oraz sposobu wznoszenia ściany. Mogą to być kotwy wkładane w spoiny w trakcie murowania lub kotwy do późniejszego montażu. W pierwszym przypadku kotwy powinny być dobierane w zależności od rodzaju zaprawy używanej do wznoszenia murów. Jeżeli ściana murowana jest z cegieł lub pustaków na zaprawę tradycyjną - należy użyć kotew typu "L", a jeśli z bloczków z betonu komórkowego na cienką zaprawę klejową - kotew typu "PK" (tj. z płaską końcówką).

Kotwy do późniejszego montażu stosuje się w trzech przypadkach:

  • ściana nośna wykonana jest w technologii uniemożliwiającej osadzenie kotew tradycyjnych (np. żelbet, szkielet drewniany),
  • kiedy wykonujemy elewację na ścianie już istniejącej,
  • w modułach wysokości cegieł elewacyjnych i bloczków ściany nośnej występują duże rozbieżności, co grozi koniecznością nadmiernego odginania kotew.


Do nowoczesnych ścian z bloczków z betonu komórkowego (gazobetonu) murowanych na cienką spoinę, produkowane są specjalne kotwy z płaską końcówką o grubości zaledwie 0,7 mm. Takie kotwy nazywane są typem PK - płaska końcówka pozwala bez problemu umieścić kotwę w cienkiej warstwie kleju pomiędzy bloczkami. 

 

Liczba kotew użyta na 1 m2 zależy od regionu kraju i tzw. strefy obciążenia wiatrem, a także od odległości elewacji od ściany nośnej, wielkości powierzchni ściany, nasłonecznienia i kilku innych czynników. Dlatego dla pełnego bezpieczeństwa powinna być każdorazowo przeliczona przez konstruktora. Z doświadczenia wynika, że w 99 przypadkach na 100 sprawdza się liczba 5 szt. na m2. Oznacza to 50-centymetrowy rozstaw w poziomie i 40–45-centymetrowy rozstaw w pionie, przy czym w pionie kotwy powinny być rozmieszczone "mijankowo". Dodatkowo wokół otworów okiennych i drzwiowych zagęszcza się liczbę kotew, umieszczając je liniowo w ilości 3 szt. na metr bieżący.
Odpowiedniej jakości kotwy, wykonane z dobrej stali (o odpowiednich parametrach), gwarantują doskonałe zamocowanie elewacji w ścianie nośnej i całkowitą odporność na korozję, a dzięki użyciu tzw. krążków dociskowych z tworzywa sztucznego zapewniają utrzymanie skroplin pary wodnej z dala od izolacji termicznej.

Kotwy_Habe
Autor: brak danych
Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.
Czytaj więcej