Wieża Eiffla 7 kwietnia będzie miała 130 lat. Oto najciekawsze fakty o tej niezwykłej konstrukcji
Wieża Eiffla i jej niezwykła stalowa konstrukcja, zaprezentowana po raz pierwszy na Wystawie Światowej w Paryżu, jest symbolem osiągnięć myśli inżynierskiej. Wieża miała stać 20 lat, stoi już 130 i po niedawnej gruntownej renowacji i „odchudzaniu", ma się całkiem dobrze. Co jest prawdą o Wieży Eiffla? Jakie ciekawostki przyciągają turystów?
Gustaw Eiffel nie był jedynym konstruktorem budowli
Gustaw Eiffel (ur. 1832 r. w Dijon, zm. 1923 r. w Paryżu) był przede wszystkim konstruktorem mostów i innych konstrukcji stalowych oraz żeliwnych. Wieża nosi jego imię, ale nie jest to jego samodzielne dzieło. Pomysł zbudowania wysokiej wieży zaświtał współpracującym z nim inżynierom Emilowi Nouguier i Mauricowi Koechlin. Eiffel opatentował rozwiązanie dla metalowej konstrukcji z pylonami, wysokości powyżej 300 metrów. Warto tez wspomnieć, że Wieża Eiffela została wybrana spośród 300 zgłoszonych wtedy projektów na najbardziej spektakularna budowlę Paryża – wieża miała zostać najwyższym obiektem na świecie (w roku 1889 miała 312,27 m) i konkurowała z kamiennym Obeliskiem Waszyngtona (169 m).
Po zakończeniu wystawy założono na niej laboratorium astronomiczne i meteorologiczne, później wykorzystywano jako wieżę radiową. Bardzo szybko stała się też symbolem Paryża i atrakcją turystyczną jako punkt widokowy.
Ile metrów ma Wieża Eiffla
Wieża Eiffla przez 41 lat była najwyższą budowlą na świecie, potem liderami zostały amerykańskie wieżowce: 40 Wall Street (1930 r., 282 m) oraz Chrysler Building (1930 r., 319 m). Obecnie za najwyższy budynek na świecie uznawany jest Burj Khalifa w Dubaju – 828 m. Dzisiaj Wieża Eiffla z anteną ma 324 m, co przelicza się na ok. 80 kondygnacji.
Wieża wydłużana była kilkukrotnie przez montaż coraz wyższych anten. Jej konstrukcja podczas silnego wiatru może przechylać się nawet o 7 m.
Polecany artykuł:
Autor: Monika Czechowska
Nad elementami konstrukcji wieży pod kierunkiem Eiffla pracowało 50 inżynierów
Aby wejść po schodach na Wieżę Eiffla trzeba pokonać 1665 stopni.
W latach 1980–1985 Wieża Eiffla przeszła renowację. Po remoncie wieża ważyła o 34 t mniej i zyskała 352 reflektory oświetlające jej konstrukcję.
Stalowa konstrukcja Wieży Eiffla
W stosunku do pierwotnego zamysłu, projekt wieży ostatecznie został maksymalnie uproszczony. Eiffel zaproponował konstrukcję z żelaza kowalnego składającą się z żeber, nitowaną, osadzoną na solidnym murowanym fundamencie. Nad indywidualnie projektowanymi elementami konstrukcji, pod kierunkiem Eiffela, pracowało 50 inżynierów.
Ze względu na trudności z montażem, najcięższe elementy nie mogły ważyć więcej niż 3 tony. Każdy z 18 000 prefabrykowanych elementów był zaprojektowany i obliczony z dokładnością do dziesiątej części milimetra. Wieżę w całość składało na placu budowy 200 osób. Wszystkie metalowe elementy konstrukcji wieży są połączone na nity.
Eiffel zdecydował, że 7 milionów otworów nitowych w dźwigarach będzie wierconych poza budową, pozostawiając do wykonania na miejscu jedynie samo nitowanie przy użyciu przenośnych ognisk kowalskich. Nity były wstawiane na gorąco i kurcząc się podczas chłodzenia, zapewniały ściślejsze połączenie poszczególnych części. Nitowanie wykonywał zespół czterech ludzi: jeden podgrzewał, inny przytrzymywał elementy w miejscu, trzeci kształtował główkę a czwarty walił młotem kowalskim.
Wieża Eiffla jest zbudowana na planie kwadratu o boku 125 m. Wspiera się na czterech podporach połączonych ze sobą łukami. Łuki te nie pełnią funkcji statycznej, lecz tylko dekoracyjną jako portale wejściowe (wtedy na teren wystawy, a obecnie "nogami" odbywa się ruch wagonikowy do dwóch stacji, do trzeciej platformy - najwyższej - kursują windy szybkobieżne).
Polecany artykuł:
Śniadanie na szczycie Wieży Eiffla
Wieża Eiffla ma tyle samo zwolenników, strzegących opinii, że wieża jest absolutną ikoną architektury, co przeciwników. Turystom opowiada się, że najwięksi malkontenci paryscy, którzy nie cierpią obiektu, zwykli chadzać na śniadanie do restauracji na szczycie Wieży Eiffla ponieważ... tylko z tego miejsca jej nie widać.
Historia niedoszłej samobójczyni
Wieża Eiffla jest niestety także miejscem, gdzie popełnia się samobójstwa. Niektóre skoki z Wieży Eiffla jednak kończyły się szczęśliwie. Znana jest historia pewnej mieszkanki Paryża, która chcąc skrócić swój żywot skoczyła z wieży i wylądowała na płóciennym dachu zaparkowanego pod Wieżą Eiffla samochodu, a jego właściciel stał się mężem niedoszłej samobójczyni.
Jak budowano Wieżę Eiffla
Wieża była składana przy pomocy drewnianych rusztowań i małych parowych żurawi, montowanych na niej samej. Elementy były podnoszone żurawiami, a ich wykonanie tak perfekcyjne, że nawet gdy budowla urosła na wysokość 50 metrów ponad teren, otwory na nity w prefabrykatach pasowały idealnie.
Gdy budowa była zakończona, na wąskiej platformie przy szczycie, Gustaw Eiffel otrzymał Legię Honorową. Ostateczna wysokość wieży wyniosła 300,5 m (dzisiaj z anteną 324 m). Urządzono na niej trzy pomosty widokowe na wysokości 57, 115 i 276 m. Konstrukcja pomalowana jest na kolor błotnistobrązowy, zwany przez Francuzów marron i co 7 lat w ramach konserwacji zużywa się jej ok. 50 ton.
Szacuje się, że z wieży podziwiało Paryż ok. 250 mln osób. Eiffel ma w swoim inżynierskim dorobku również Statuę Wolności w Nowym Jorku.
