Jak wykonać instalację wtynkową? Czym się różni od instalacji podtynkowej i natynkowej?
Instalacje wtynkowe (hybrydowe) są wygodne, estetyczne i stosunkowo tanie, ponieważ nie wymagają kucia bruzd. Prowadzenie przewodów w instalacjach wtynkowych jest dużo łatwiejsze i mniej pracochłonne niż w rozwiązaniu podtynkowym, osprzęt natomiast jest mniej wygodny w montażu.
Czym charakteryzuje się instalacja wtynkowa?
Instalacje wtynkowe wymyślono w związku z koniecznością prowadzenia instalacji elektrycznych na podłożach, w których kucie jest bardzo utrudnione. Przewody i osprzęt odznaczają się niewielką grubością i są mocowane na powierzchni ściany w warstwie tynku grubowarstwowego.
Ze względu na swoją konstrukcję (m.in. brak uszczelnień w puszkach połączeniowych i osprzęcie) instalacje wtynkowe są przeznaczone do pomieszczeń suchych lub przejściowo wilgotnych.
Stosuje się tu przewody płaskie, które mieszczą się w całości w warstwie tynku. Najczęściej wykonuje się je, wykorzystując specjalnie do tego celu przeznaczony przewód YDYt. Powinien on przylegać dokładnie do ściany, dlatego należy go mocować dość gęsto (np. co 50, a nawet 30 cm).
Po zatynkowaniu nic już nie da się poprawić w ułożeniu przewodów, ponieważ wiąże się to z uszkodzeniem tynku.
Instalacja może być wykonywana w pomieszczeniach już otynkowanych, wówczas konieczne jest wykucie płytkiej bruzdy, sięgającej tylko do powierzchni ściany, ułożenie przewodu i jej zagipsowanie.
Prowadzenie przewodów w instalacjach wtynkowych jest dużo łatwiejsze i mniej pracochłonne niż w instalacji podtynkowej, osprzęt natomiast jest mniej wygodny w montażu.
Puszki są małe i stosunkowo płytkie, dlatego ze względu na wygodę powszechnie stosuje się rozwiązanie hybrydowe instalacji wtynkowej i podtynkowej, w której przewody są układane na powierzchni ściany (bez kucia pod nie bruzd).
W rozwiązaniu hybrydowym stosuje się kabelkowe przewody płaskie YDYp, mocowane wstępnie za pomocą odpowiednich uchwytów (np. USMP), które muszą dokładnie przylegać do ściany, więc powinny być rozmieszczone dość gęsto (np. co 30–40 cm).
W tego typu instalacji wykorzystuje się puszki (są większe i łatwiej jest wykonać wszystkie połączenia) i osprzęt podtynkowy (mniej wystaje ponad powierzchnię ściany, dlatego jest estetyczniejszy od wtynkowego).
Puszki osadza się analogicznie do rozwiązania podtynkowego i wprowadza do nich przewody kabelkowe.
Instalacje wtynkowe (hybrydowe) są wygodne, estetyczne i stosunkowo tanie, ponieważ nie wymagają kucia bruzd.
Montaż instalacji wtynkowej
Montaż instalacji wtynkowej zaczynamy, podobnie jak przy wykonaniu instalacji natynkowej i podtynkowej, od trasowania, rozprowadzenia i mocowania przewodów, montażu puszek, wykonania połączeń elektrycznych i sprawdzenia poprawności montażu przewodów (kontrola ciągłości itp.), instalacji osprzętu oraz kontroli poprawności jej działania.
Trasowanie polega na wyznaczeniu miejsca mocowania łączników, gniazd wtyczkowych, wypustów oświetleniowych, puszek łączeniowych i innego osprzętu, a następnie ustaleniu, jak ma przebiegać droga łączących instalacje przewodów.
Może zainteresują Cię także:
- Dobre praktyki układania instalacji elektrycznych
- Montaż instalacji podtynkowej
- Instalacja natynkowa krok po kroku
- BHP elektryka
Niezależnie od sposobu realizacji instalacji elektrycznej w budynku mieszkalnym obowiązują przepisy, normy i pewne uniwersalne zasady dotyczące jej układania, istotne ze względów bezpieczeństwa, funkcjonalności i trwałości.
Podlegają one krajowym regulacjom prawnym dotyczącym montażu w obiektach budowlanych, wynikającym głównie z ustawy Prawo budowlane i najważniejszego aktu wykonawczego do niej – Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.
