Modernizacja zabytkowego szpitala w Świnoujściu. Hotel Cesarskie Ogrody
Historia hotelu Cesarskie Ogrody w Świnoujściu zaczyna się w 1912 roku od projektu szpitala architekta Reimersa. Tę funkcję obiekt pełnił aż do 1992 roku. Następnie przez 15 lat jeden z cenniejszych zespołów historycznej zabudowy Świnoujścia popadał w ruinę. W 2007 roku budynki szpitala wraz z przylegającym parkiem zostały wpisane do rejestru zabytków. W roku 2010 powstał projekt modernizacji zabytku i przekształcenia go na hotel. Modernizacja zakończyła się sukcesem i na początku 2012 roku hotel Cesarskie Ogrody przyjął pierwszych gości.
Miejsce położenia hotelu „Cesarskie Ogrody” w Świnoujściu to dawny zespół szpitala miejskiego ulokowany w wysokiej zieleni. Jest to jeden z cenniejszych zespołów historycznej zabudowy Świnoujścia. Istniejąca zabudowa, od czasów powstania projektu zachowała oryginalna formę i układ funkcjonalno-przestrzenny.
Tak jak w latach trzydziestych ubiegłego wieku zespół jest ograniczony naturalnymi barierami: od południa i zachodu ulice, od wschodu istniejąca zabudowa, a od północy wzgórze. Zachowany jest również pierwotny, funkcjonalny podział zespołu szpitalnego, a także kompozycyjna równowaga między elementami kubaturowymi i krajobrazowymi. Podczas prowadzenia prac budowlanych budynek zachował swój neobarokowo-neoklasycystyczny kostium architektoniczny. Detale zostały zachowane, uratowano wiele elementów naprawiając je bądź odtwarzając na podstawie materiałów archiwalnych.
Dane techniczne obiektu:
powierzchnia zabudowy : 1665,48 m2
powierzchnia użytkowa : 4980,22 m2
wysokość : 21,6 m
powierzchnia brutto : 7530,23 m2
kubatura brutto : 21477,43 m2
projekt szpitala: 1912 rok przez architekta Reimersa
wpisanie do rejestru zabytków: 2007 rok
projekt modernizacji: 2010 rok
projekt modernizacji zabytkowego parku: 2010-2011 rok
oddanie do użytku: grudzień 2011 roku
W poziomie parteru znajduje się zaplecze kuchenne, restauracja, kawiarnia. Pomieszczenie kawiarni znajduje się w części dobudowanej, ciekawostką jest pozostawienie kawałka muru zewnętrznego z cegły klinkierowej z otworami okiennymi wewnątrz kawiarni. Od strony zachodniej zlokalizowane jest SPA, salon kosmetyczny, basen. Na I kondygnacji znajdują się 92 pokoje hotelowe od 14 do 27 m2. Na II kondygnacji znajduje się największy apartament. Naprzeciwko wejścia mieści się recepcja. Hotel ma również salę konferencyjną, salę klubową, pomieszczenia biurowe, dwie windy. Hotel jest dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych.
Projekt modernizacji został wykonany:
w branży architektura przez mgr inż. arch. Krzysztofa Jankiewicza, mgr inż. arch. Roberta Rachuta, sprawdzającym był mgr inż. arch. Sebastian Dziekoński;
w branży konstrukcja przez mgr inż. Mieczysława Magiera, sprawdzającym był mgr inż. Ryszard Klemiata;
w branży elektrycznej mgr inż. Jan Wrona, sprawdzającym był mgr inż. Arkadiusz Sienkiewicz;
w branży sanitarnej mgr inż. Sławomir Cackowski, sprawdzającym był inż. Czesław Nowakowski.
W związku z wpisem do rejestru zabytków nadzór konserwatorski za zgodą ZWKZ w Szczecinie pełnił mgr inż. arch. Henryk Jan Kustosz.
Generalnym wykonawcą modernizacji była firma "Pomorski-Międzyzdroje" z siedzibą w Świnoujściu. Inwestorem jest spółka Hotel Cesarski SPA Spółka z o.o.z siedzibą w Świnoujściu.
Autor: Hotel Cesarski SPA Spółka z o.o.
Szpital funkcjonował aż do roku 1992. Na zdjęciu budynek główny szpitala z 1939 roku.
Zakres prac budowlanych, case study modernizacji
Hotel został rozbudowany od strony północnej w części parterowej w związku z wprowadzeniem usług związanych z funkcjonowaniem hotelu oraz o trzykondygnacyjny łącznik ze względu na modyfikację układu wewnętrznej komunikacji, przy zachowaniu walorów historycznych i estetycznych. Ponadto pogłębiono część parteru w celu uzyskania 3,3 m w świetle.
W związku z długim okresem nieużytkowania budynku uległ on gruntownemu zniszczeniu i wiele elementów stalowych została rozszabrowana. Nadproża okienne i drzwiowe zostały zdemontowane, a także wszystkie balustrady. Na budynku zapadł się dach. Na ścianach i na ostatniej kondygnacji rosły samosiejki, jak również wrastały w ławy fundamentowe. Stropy były bardzo zróżnicowane, w części zachodniej nad przyziemiem – strop żelbetowy wylewany grubości 40 cm – prawdopodobnie służył jako przekrycie bunkra, nad parterem i niektórymi pomieszczeniami I piętra stropy typu Kleina w dobrym stanie technicznym, pozostałe stropy drewniane belkowe w złym stanie technicznym. Konstrukcja dachowa drewniana w całości do wymiany, pokrycie dachu w 80% zniszczone.
Autor: Hotel Cesarski SPA Spółka z o.o.
Budynki, park, ogrodzenie uległy gruntownemu zniszczeniu.
Prace budowlane rozpoczęto od odciążenia ostatniej kondygnacji poprzez usunięcie gruzu z dachówek, drewnianej konstrukcji więźby dachowej, sukcesywnie całego stropu ostatniej kondygnacji. Następnie przystąpiono do wylewania stropu żelbetowego o grubości 16 cm w szalunkach systemowych. Uzupełniono nadproża okienne i drzwiowe. Postawiono odtworzoną konstrukcję więźby dachowej. Dużym wyzwaniem było zamontowanie odrestaurowanych wieżyczek zwieńczonych ostrosłupowym hełmem ze sterczycą.
Do wzmacniania detalu używano preparatu Keim Spezial Fixativ.
Przy detalu narzutowym używano zaprawy wapienno-piaskowej wykorzystując zaprawę wapienną Keim NHL Kalkputz Grob oraz tynk wapienno-cementowy zbrojony włóknami Keim Universalputz w zależności od stanu i rodzaju podłoża: słabe, stare zaprawy wapienne naprawiono NHL Kalkputz Grob, stare mieszane zaprawy z nawarstwieniami lub pozostałościami starych farb zaprawą Keim Universalputz.
Przy detalu ciągnionym zastosowano jako pierwszą warstwę Keim NHL Kalkputz Grob (wielkość ziarna tej zaprawy to 3 mm), a na warstwę wierzchnią zastosowano Keim NHL Kalkputz Fein (cienkowarstwowa zaprawa wapienna o uziarnieniu 0,6mm) lub Keim Universalputz Fein- tynk cienkowarstwowy wapienno- cementowy z włóknami zbrojeniowymi o uziarnieniu 0,6mm.
Przy wykonaniu odlewów dekoracji na balustradach 2-kondygnacyjnych loggi w elewacji południowej budynku zastosowano materiał Keim Restauro Giess. Jest to mineralna, sucha zaprawa naprawcza z hydraulicznym spoiwem. Materiał zastępujący m.in. kamień, wykorzystywany do odtwarzania figur i części budowlanych poprzez odlewanie form otwartych i zamkniętych.
Autor: Hotel Cesarski SPA Spółka z o.o.
Na dachu hotelu pięknie prezentują się pieczołowicie odrestaurowane wywietrzniki
Cokół ceglany z cegły klinkierowej wzmocniono strukturalnie materiałem Keim Silex OH. Zastosowanie tego preparatu pozwoliło na przywrócenie cegle parametrów mechanicznych zbliżonych do pierwotnych. Cegły rozwarstwione, o nieodwracalnie zdezintegrowanej strukturze, zastąpiono materiałem historycznym, zbliżonym, o dobrych własnościach technicznych.
Po oczyszczeniu elewacji oceniono stan spoin. Usunięto nieprawidłowe naprawy i uporządkowano spoiny. Ubytki w spoinie uzupełniono za pomocą wapienno-trassowej zaprawy do spoinowania (Optosan Trass Fuge) w oryginalnym kolorze.
Ubytki elementów ceglanych uzupełniono w technologii kitów mineralnych masą Remers (Restauriermortel) o zbliżonej kolorystyce i fakturze do cegły oryginalnej.
Zastosowano farby „laserunkowe” Keim Restauro-Lasur, które nie przykryły całkowicie elewacji, a pozwoliły na delikatne scalenie kolorystyczne całej powierzchni.
Do ochrony całej elewacji ceglanej przed wnikaniem wód opadowych i wilgoci z powietrza, wykonano hydrofobizację przy użyciu preparatu Funcosil SNL firmy Remers.
Na zewnątrz zastosowano docieplenie z wełny mineralnej grubości 8 cm w częściach bez zdobień. W poziomie parteru od strony wewnętrznej zastosowano system docieplenia z płyt Xella Multipor.
