Windy
Ważne jest, aby o dźwigi dbały firmy dysponujące całodobowym pogotowiem dźwigowym i odpowiednim zapleczem technicznym, zatrudniające konserwatorów i monterów o wysokich kwalifikacjach, mających uprawnienia Urzędu Dozoru Technicznego (UDT).
Wymagania
Przegląd dźwigu powinien odbywać się nie rzadziej niż raz w miesiącu. UDT może zalecić, by dźwig był sprawdzany częściej, jeżeli żąda tego producent. Kontrole należy udokumentować wpisem do dziennika konserwacji. Szybkość jazdy kabiny kontrolowana jest przez ogranicznik, który wyłącza napęd dźwigu przy przekroczeniu prędkości nominalnej o ponad 15%. Zamontowany na ograniczniku kontakt unieruchamia dźwig w obu kierunkach jazdy kabiny. Jeśli podczas ruchu w dół kabina nie zatrzyma się, dodatkowo uruchamia chwytacze. Prędkość graniczna, po której następuje włączenie chwytaczy, zależy od typu urządzenia. W wypadku przekroczenia strefy górnego i dolnego przystanku windę unieruchamiają wyłączniki krańcowe. Wszystkie drzwi przystankowe wyposażone są w zamki bezpieczeństwa, współpracujące z kontaktami bezpieczeństwa. Uniemożliwiają one otwarcie drzwi, gdy nie ma za nimi kabiny. Wszystkie urządzenia, które służą do zapewnienia bezpieczeństwa ludzi, muszą mieć certyfikaty UDT i spełniać wszelkie wymagania oraz normy.
Niewłaściwe użytkowanie
Jednym z przykładów niewłaściwego użytkowania windy osobowej jest wykorzystywanie jej do transportu materiałów budowlanych, zwłaszcza sypkich (wapna, piasku). Powoduje to zabrudzenie urządzeń znajdujących się w szybie. Skutkiem tego są uszkodzenia mechanizmów napędu drzwi, kontaktów i zamków bezpieczeństwa. Kontakty zamków drzwi mają konstrukcję zapewniającą widoczną przerwę elektryczną. Najczęściej układy te nie są pyłoszczelne. W wyniku osadzania się pyłu oraz zawilgocenia obwód elektryczny, mimo rozwarcia styków przez kontakt, pozostaje zamknięty. Może to prowadzić do ruchu kabiny przy otwartych drzwiach. Gromadzące się zanieczyszczenia i wilgoć są także przyczyną niezamykania się obwodów, co powoduje, że winda nie może ruszyć. Zapylenie i zawilgocenie może także nastąpić w wyniku niewłaściwego zamiatania i zsypywania piasku do szybu oraz przy nadmiernym stosowaniu wody i detergentów przez osoby sprzątające.
Zarówno pył, jak i woda osadzające się na urządzeniach powodują głośną pracę windy. Spływająca woda może dodatkowo doprowadzić do zwarcia znajdujących się w podszybiu obwodów bezpieczeństwa, kontrolujących pracę dźwigu. Korozji ulegają również instalacje uziemiające, zabezpieczające przed wystąpieniem niebezpiecznego napięcia na elementach metalowych. Zapylenie i woda to nie tylko zagrożenie dla kontaktów bezpieczeństwa. Jeśli zapylona zostanie prowadnica drzwi lub prowadnice rolek zawieszenia w drzwiach automatycznych, nie domykają się one lub zacinają. W starszych urządzeniach prowadnice przy suwakach ślizgowych konserwowane są smarem lub nawilżane olejem. Jeżeli nie dba się o ich czystość, szybciej się zużywają. Obecnie najczęściej stosuje się prowadniki rolkowe, które przemieszczają się po suchych powierzchniach.
Awarie dźwigów
Przyczyną awarii wind najczęściej bywa wandalizm. W windach o drzwiach półautomatycznych często dochodzi do manipulacji elementami zabezpieczającymi przed otwarciem drzwi szybowych, np. ryglem. W nowszych rozwiązaniach rygle mają dodatkowe zabezpieczenia (magnes lub trzpień), które uniemożliwiają ruch kabiny przy otwartych drzwiach, tzn. rygiel nie może zamknąć obwodu elektrycznego, gdy skrzydło drzwi nie znajduje się w ościeżnicy. W starych systemach sterowania występują przekaźniki o dużej liczbie styków i połączeń między nimi. Wadą tego rozwiązania jest to, że z czasem elementy izolacyjne tracą swoje właściwości i mogą stać się przyczyną częstych, niebezpiecznych awarii. W nowoczesnych systemach liczbę aparatów elektromechanicznych ograniczono do minimum, określonego przepisami UDT.
Firmie OTIS dziękujemy za udostępnienie materiałów
