Warunki techniczne zaostrzają wymagania wobec wskaźnika EP
Nowe zapisy w Rozporządzeniu o warunkach technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, wprowadzają nowe wymagania wobec wartości wskaźnika EP, czyli rocznego zapotrzebowania budynku na energię. Przepisy wchodzą w życie 1 stycznia 2014.
Nowe warunki techniczne stanowią, że budynek oraz jego wszystkiwe instalacje (ogrzewcza, wentylacyjna, klimatyzacyjna, ciepłej wody użytkowej) muszą być tak zaprojektowane, by spełniać wskazane wymagania dla wskaźnika EP (w przypadku budynków użyteczności publicznej, zamieszkania zbiorowego, produkcyjnych, gospodarczych i magazynowych – dotyczy to również wbudowanego oświetlenia). Owe wymagania minimalne zostały ustaalone następująco...
Wartość wskaźnika EP [kWh/(m2 · rok)], który określa roczne obliczeniowe zapotrzebowanie na nieodnawialną energię pierwotną do ogrzewania, wentylacji, chłodzenia oraz przygotowania ciepłej wody użytkowej(a w przypadku budynków użyteczności publicznej, zamieszkania zbiorowego, produkcyjnych, gospodarczych i magazynowych – również do oświetlenia wbudowanego), należy obliczać według przepisów dotyczących metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynków, ma być mniejsza od wartości obliczonej zgodnie ze wzorem - EP = EPH+W + ΔEPC + ΔEPL; [kWh/(m2 · rok)] lub EP = Σi (EPi · Af,i) / Σi Af,i; [kWh/(m2 · rok)] przy uwzględnieniu cząstkowych maksymalnych wartości wskaźnika EP.
Przegrody oraz wyposażenie techniczne budynku muszą także przynajmniej odpowiadać wymaganiom izolacyjności cieplnej w odniesieniu do okien >> oraz przegród >>.
Maksymalną wartość wskaźnika EP określającego roczne obliczeniowe zapotrzebowanie budynku na nieodnawialną energię pierwotną do ogrzewania, wentylacji, chłodzenia, przygotowania ciepłej wody użytkowej oraz oświetlenia oblicza się wzorem:
EP = EPH+W + ΔEPC + ΔEPL; [kWh/(m2 · rok)]
gdzie:
EPH+W – cząstkowa maksymalna wartość wskaźnika EP na potrzeby ogrzewania, wentylacji oraz przygotowania ciepłej
wody użytkowej,
ΔEPC – cząstkowa maksymalna wartość wskaźnika EP na potrzeby chłodzenia,
ΔEPL – cząstkowa maksymalna wartość wskaźnika EP na potrzeby oświetlenia.
Cząstkowe maksymalne wartości wskaźnika EP na potrzeby ogrzewania, wentylacji oraz przygotowania ciepłej wody użytkowej określa tabela poniżej:
Cząstkowe maksymalne wartości wskaźnika EP na potrzeby chłodzenia określa tabela poniżej:
Cząstkowe maksymalne wartości wskaźnika EP na potrzeby oświetlenia określa tabela poniżej:
W przypadku budynków o różnych funkcjach użytkowych, maksymalne wartości wskaźnika EP określającego roczne obliczeniowe zapotrzebowanie budynku na nieodnawialną energię pierwotną do ogrzewania, wentylacji, chłodzenia, przygotowania ciepłej wody użytkowej i oświetlenia wbudowanego oblicza się wzorem:
EP = Σi (EPi · Af,i) / Σi Af,i; [kWh/(m2 · rok)]
gdzie:
EPi – maksymalna wartość wskaźnika EP określającego roczne obliczeniowe zapotrzebowanie na nieodnawialną energię pierwotną do ogrzewania, wentylacji, przygotowania ciepłej wody użytkowej, chłodzenia oraz oświetlenia wbudowanego, dla części i-tej budynku o jednolitej funkcji użytkowej o powierzchni Af,i, obliczona zgodnie z poprzednim wzorem, przy uwzględnieniu cząstkowych maksymalnych wartości wskaźnika EP
Af,i – powierzchnia użytkowa ogrzewana (chłodzona) i-tej części budynku o jednolitej funkcji użytkowej.