Największa w Europie eko-inwestycja: warszawska oczyszczalnia ścieków Czajka
Zakończenie rozbudowy warszawskiej oczyszczalni ścieków Czajka zakończyło się w 2012 roku. Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji m.st. Warszawy (MPWiK), przy współudziale finansowym Unii Europejskiej, zrealizowało strategiczny dla stolicy projekt: "Zaopatrzenie w wodę i oczyszczanie ścieków w Warszawie”. Jednym z najważniejszych zadań inwestycyjnych realizowanych w ramach przedsięwzięcia była budowa układu przesyłowego ścieków z Warszawy lewobrzeżnej do oczyszczalni ścieków Czajka, położonej na prawym brzegu rzeki.
Autor: Kacper Kowalski, aeromedia.pl
Oczyszczalnia ścieków Czajka po rozbudowie
Wszystkie ścieki Warszawy będą oczyszczone
Zaprojektowana na początku lat 70. XX wieku Oczyszczalnia Ścieków Czajka została oddana do eksploatacji w 1991 r. Zakład położony jest w północno-wschodniej części Warszawy i zajmuje obszar o powierzchni 52,7 ha. Obecnie do oczyszczalni dopływają ścieki komunalne z prawobrzeżnej części stolicy oraz okolicznych gmin: Legionowa i Ząbek, części Marek, Jabłonnej i Zieloni, a także osady powstałe w procesie uzdatniania wody w Zakładzie Wodociągu Północnego w Wieliszewie.
Ścieki z centralnej i północnej części lewobrzeżnej Warszawy trafiały nieczyszczone do Wisły. Ten problem rozwiązała budowa układu przesyłowego, który przejął nieczystości i doprowadził je syfonem pod Wisłą oraz kolektorem biegnącym przez Białołękę do zmodernizowanej oczyszczalni Czajka.
Budowa układu przesyłowego ścieków była realizowana w dwóch etapach. Etap I - o długości ok. 5,7 km, wykonany był w całości na terenie dzielnicy Białołęka. Trasa kolektora o średnicy wewnętrznej 2800 mm przebiegała wzdłuż ulic Myśliborskiej, Światowida, Produkcyjnej, Modlińskiej oraz planowanej ulicy Mehoffera-Bis do Oczyszczalni Ścieków "Czajka”.
Etap II - o długości ok. 2,5 km, rozpoczyna się na terenie lewobrzeżnej Warszawy (Bielany) i przechodzi 600 - metrowym tunelem pod Wisłą. Dalej trasa przesyłu biegnie na terenie dzielnicy Białołęka do połączenia z kolektorem budowanym w ramach etapu I (w rejonie skrzyżowania ulic: Myśliborskiej, Świderskiej i Obrazkowej).
Rozbudowa oczyszczalni ścieków, budowa zakładu spalania odpadów oraz ułożenie kilkukilometrowego systemu rur dostarczających ścieki (w tym wydrążenie tunelu pod dnem Wisły) kosztowały około 3,7 mld zł
Autor: Marta Jamrozy
Termiczna utylizacja osadów
Zmodernizowana i rozbudowana Oczyszczalnia Ścieków "Czajka" będzie mogła przyjąć aż 435 300 m3 ścieków na dobę. Wykorzystanie w pełni mocy przerobowych zakładu oznacza, że w ciągu doby może powstać około 500 ton osadów. W skali roku byłoby to więc ok. 180 tys. ton osadów i dodatkowo około 8 tys. ton odpadów technologicznych, czyli skratek, piasku i materiału z odtłuszczaczy. Żeby wywieźć tak ogromną ilość odpadów potrzebne byłoby 8 tys. samochodów ciężarowych, co oznacza, że dziennie z terenu oczyszczalni musiałyby wyjeżdżać 22 duże samochody ciężarowe z naczepą. Aby ograniczyć ruch samochodów ciężarowych na terenie dzielnicy Białołęka, powstała Stacja Termicznej Utylizacji Osadów Ściekowych (STUOŚ).
Wybrana przez Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w m.st. Warszawie S.A. technologia spalania w złożu fluidalnym, powszechnie stosowana na świecie, jest najbardziej skuteczną metodą termicznego przekształcania osadów ściekowych. W Japonii utylizowana jest w ten sposób ponad połowa masy osadów ściekowych (55%), w Danii i w Szwajcarii 40 %, we Francji, Niemczech i USA po ok. 30%.
Stacja Termicznej Utylizacji Osadów Ściekowych jest jedyną w Polsce instalacją z zastosowaniem skojarzonej produkcji energii cieplnej i elektrycznej (w turbinie parowej) zaliczanych do źródeł tzw. zielonej energii. Funkcjonowanie stacji termicznej utylizacji osadów (STUOŚ) pozwoli na 10-krotne zmniejszenie ilości odpadów - z ok. 200 tys. ton/rok (osad ściekowy i odpady technologiczne) do ok. 20 tys. ton/rok (popioły i pozostałości z procesu oczyszczania spalin).
