Rynek powierzchni handlowych

Polska jest największym rynkiem konsumenckim w regionie Europy Środkowo-Wschodniej. W ciągu ostatniej dekady wielu deweloperów zdecydowało się szukać zysków w portfelach Polaków. Skutkiem tego mieszkańcy dużych miast w Polsce mogą odwiedzać największe w Europie centra handlowe, które umożliwiają nie tylko zakupy, lecz także korzystanie z szerokiej oferty rozrywek, takich jak kino, kręgle czy kluby fitness, oraz inne obiekty handlowe, np. retail parki czy outlety.

W Polsce istnieją następujące formy powierzchni handlowych: 

• Centra handlowe pierwszej generacji, w których duży supermarket lub hipermarket stanowi ok. 60-70% całej powierzchni obiektu. Resztę powierzchni zajmuje galeria handlowa jako powierzchnia dopełniająca, w której rozlokowane są sklepy świadczące usługi dla odwiedzających supermarket/hipermarket. Te centra handlowe zwykle przyciągają lokalnych mieszkańców. Przykłady to obiekty sieci M1 oraz Carrefour w Warszawie.
• Centra handlowe drugiej generacji (centra handlowe nowej generacji), w których galeria handlowa zajmuje około 70% powierzchni całkowitej. Typowymi przykładami w Warszawie mogą być Klif i Galeria Wileńska.
• Centra handlowe trzeciej generacji - z dużą galerią, której powierzchnia stanowi około 70% całości, pełniące dodatkowo funkcję rozrywkową. Obiety tego typu mają umożliwić zarówno robienie zakupów, jak i spędzanie wolnego czasu i relaks. W ciągu ostatnich 4 lat centra takie powstały w największych polskich miastach na czele z Warszawą. Obecny trend to budowanie centrów rozrywki w mniejszych miastach, nawet w tych o liczbie mieszkańcównieznacznie tylko przekraczającej 100 000. W takich miastach infrastruktura rozrywkowa jest zwykle słabo rozwinięta, co zapewnia duży potencjał dla deweloperów. Przykładami centrów trzeciej generacji są: Galeria Mokotów, Arkadia i Wola Park w Warszawie.
• Retail parki, magazyny handlowe to obiekty z kilkoma dominującymi najemcami zajmującymi duże powierzchnie oraz kilkoma małymi najemcami. Poszczególne sklepy mają wejścia od zewnątrz, brak wewnętrznych korytarzy wynika z oszczędności kosztów. Sklepy są połączone dzięki zewnętrznym chodnikom. Przykładami są: IKEA w Jankach i Markach oraz Bielany we Wrocławiu.
• Outlety, których najemcami są głównie sklepy producentów sprzedające produkty ze zniżką. Obiekty te z reguły nie mają jednego głównego najemcy. Najpopularniejsza zabudowa outletów ma formę pasa, zaś do sklepów wchodzi się od zewnątrz. W Polsce spotyka się również outlety z wewnętrzną galerią.
• Główne ulice miejskie to powierzchnie handlowe w prestiżowych lokalizacjach, które zapewniają dobrą widoczność wystaw i dobry dostęp klientów z głównych ulic. Ulice te mogą być zamknięte dla ruchu ulicznego. Głównym wskaźnikiem decydującym o atrakcyjności powierzchni jest liczba przechodniów.
  

Mimo że w Polsce w ciągu ostatniej dekady rynek powierzchni handlowych rozw#ałsiębardzoszybko-powstałowieleobiektów handlowych, to nadal uważany jest on przez inwestorów za rynek wzrostu w porównaniu do państw Europy Zachodniej.Miastem, które zawsze wiodło prym pod względem całkowitej powierzchni do wynajęcia brutto jest Warszawa. Jednakże inne ośrodki (Poznań, Górny Śląsk, Trójmiasto, Wrocław, Łódź) dają deweloperom perspektywę wejścia na nowe, mniej nasycone, oferujące większe zyski rynki. Choć we wszystkich tych miastach powstawały już wcześniej centra handlowe pierwszej generacji, to w latach 2004 i 2005, po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej, nasilił się proces wznoszenia nowocześniejszych obiektów. Tego typu centra mają szanse powstać także w nieco mniejszych miastach, zwłaszcza tych, w których liczba mieszkańców przekracza 100 tys.

Pobierz cały raport z katalogu INWESTYCJE BUDOWLANE-murator 2007 >>>