Jak dobrać moc grzejnika do powierzchni? Jak obliczyć moc grzejnika na m2?

Moc grzejnika w danym pomieszczeniu oblicza się na podstawie kilku składowych, jak powierzchnia czy funkcja pomieszczenia, ale także konstrukcja budynku i jego izolacyjność cieplna. Jak dobrać moc grzejnika panelowego czy łazienkowego do powierzchni pomieszczenia? Przyjmuje się, że zapotrzebowanie na ciepło wynosi od 60 do 200 W/m².

Jak dobrać moc grzejnika płytowego do powierzchni?

Jeżeli instalacja rozprowadzona jest w ścianach budynku, należy zastosować grzejniki zasilane z boku. W przypadku gdy instalacja rozprowadzona jest w podłodze można zastosować grzejniki z podejściem od dołu.

Dobrym rozwiązaniem w domach jednorodzinnych jest zastosowanie grzejników jedno- i dwupłytowych. Minimalne odległości od podłogi do grzejnika i od grzejnika do parapetu to 10 cm. W wyjątkowych sytuacjach dopuszczalne jest pozostawienie wolnych przestrzeni o wysokości do 7 cm, ale należy zwiększyć wtedy moc grzejnika o 5–10%. Jeżeli te warunki nie mogą zostać spełnione, rozwiązaniem jest zastosowanie grzejnika o mniejszej wysokości. Długość grzejnika wynika z zapotrzebowania na ciepło do ogrzania pomieszczenia.

Obliczenia te załączone są do większości projektów gotowych, natomiast w projektach indywidualnych przeważnie nie występują. Jeżeli nie mamy obliczeń, można posłużyć się bardzo uproszczą metodą, doboru grzejników na podstawie metrażu pomieszczeń. Trzeba jednak mieć na uwadze, że metoda ta obarczona jest błędem.

Generalnie zapotrzebowanie na ciepło wynosi od 60 do 200 W/m². W domach dobrze izolowanych k = 0,3 W/m²K (10 cm styropianu przy ścianach wielowarstwowych lub ścianach jednowarstwowych - wykonanych z bloczków z gazobetonu odmiany 400 grubości 36,5 cm) zapotrzebowanie wyniesie 60 W/m² dla domów piętrowych lub z użytkowym poddaszem, 70 W/m² dla domów parterowych. W domach z ograniczoną izolacją k = 0,7 W/m²K (5 cm styropianu) zapotrzebowanie wyniesie 90 W/m² dla domów piętrowych lub z użytkowym poddaszem, 100 W/m² dla domów parterowych.

W domach bez izolacji k = 1,2–1,5 W/m²K zapotrzebowanie wyniesie 130–140 W/m² dla domów piętrowych lub z użytkowym poddaszem, 150–200 W/m² dla domów parterowych.

Dobierając grzejniki z tabeli, należy uwzględnić obliczeniowe parametry wody w instalacji c.o., a co za tym idzie, współczynniki korekcyjne. Instalacja zasilana kotłem gazowym będzie pracowała "na parametry" 80/60^oC lub 75/65^oC - grzejniki należy dobrać bezpośrednio z tabeli.

Dla parametrów odbiegających od standardowych np. 90/70^oC, z tabeli współczynników odczytujemy współczynnik korekcyjny 0,8 i mnożymy go przez zapotrzebowanie na ciepło.

Schemat doboru grzejnika w instalacji pracującej przy parametrach 90/70^oC:

• Pokój 15 m² w domu z użytkowym poddaszem.
• Izolacja ścian - styropian 5 cm.
• Źródło ciepła - gazowy kocioł wiszący.
• Odległość od podłogi do parapetu 85 cm.
• Długość okna 90 cm.
• Q = l5 m² x 90 W/m² x 0,8 = 1080 W.

Jak dobrać moc grzejnika łazienkowego wielkości do pomieszczenia?

Dobierając grzejnik do łazienki, poza stroną estetyczną urządzenia, należy zwrócić uwagę na jego moc cieplną. Jeśli dysponujemy projektem instalacji centralnego ogrzewania, wówczas straty ciepła pomieszczeń są obliczone i moc cieplną grzejnika określa projektant. Jeśli nie znamy rzeczywistego zapotrzebowania na ciepło, możemy je obliczyć w sposób przybliżony.

Najczęściej przyjmuje się straty ciepła w wysokości 130–150 W, w odniesieniu do 1m². W katalogach moc cieplna grzejników podawana jest przy parametrach obliczeniowych 75/65/20²C, gdzie: 75ºC oznacza temperaturę zasilania, 65ºC temperaturę powrotu, a 20ºC temperaturę wewnątrz pomieszczenia. Warto zwrócić uwagę na parametry obliczeniowe. Temperatura obliczeniowa w łazience wynosi 24ºC, ponadto inna niż katalogowa może być temperatura czynnika grzewczego. Dlatego przy doborze grzejnika należy stosować współczynniki korekcyjne uwzględniające zmianę mocy przy parametrach różniących się od katalogowych.

Największą moc cieplną grzejników łazienkowych uzyskujemy dla podłączenia krzyżowego góra-dół. W przypadku podłączenia dół-dół moc grzejnika jest o 5–10% mniejsza od wcześniej wspomnianego. Najmniej korzystne, ze względu na wydajność cieplną jest podłączenie dół-góra. W takim układzie moc grzejnika spada o 30–40%. Dlatego też nie jest ono zalecane.

Jak dobrać wielkość zaworów termostatycznych?

Przy modernizacji lub remoncie instalacji sanitarnej inwestorzy często decydują się na montaż dodatkowej armatury, poprawiającej wydajność i komfort jej użytkowania. Są to zazwyczaj zawory termostatyczne - łatwe w instalacji, działające bez potrzeby montażu sterownika.

Wiele osób decyduje się na montaż zaworów mieszających, dopasowanych do instalacji, czyli o takiej samej wielkości przyłącza. Na pierwszy rzut oka takie postępowanie wydaje się sensowne, jednak przy stosowaniu armatury regulacyjnej należy przyjrzeć się dokładniej jej właściwościom.W przypadku mieszających zaworów 3-drogowych najważniejszym parametrem jest wartość Kvs – przepływ przez zawór przy stracie ciśnienia 1 bar wyrażona w m³/h. Właśnie ze względu na wielkość przepływu powinien za każdym razem być dobierany zawór mieszający.

Dobór właściwego zaworu pozwali uniknąć bardzo wielu problemów z użytkowaniem zaworów. Mniej groźne jest w tym przypadku przewymiarowanie zaworu, będzie ono skutkowało niedokładną regulacją temperatury zmieszania. Dobór zbyt małego zaworu to niestety dużo większy problem – może spowodować złe działanie instalacji grzewczej, zbyt małą jej wydajność lub zbyt małą ilość wody podawanej do przyborów łazienkowych.

Właściwy dobór zaworów mieszających nie jest trudny. Na przykładzie narzędzi firmy ESBE można zobaczyć jak wyznaczyć właściwą wielkość zaworu. Wystarczy do tego kilka podstawowych informacji dotyczących budowy instalacji – ilość przyborów w instalacji c.w.u., moc grzejników lub moc (albo powierzchnia) ogrzewania podłogowego.