Maszyny do układania posadzek

Listwy wibracyjne zagęszczają mieszankę betonową, usuwając z niej pęcherze powietrza i nadmiar wody. Zacieraczki wzmacniają powierzchnię betonu i zwiększają jej odporność na ścieranie.

Zagęszczanie
Zagęszczanie mieszanki betonowej ułożonej na podłożu powoduje usunięcie z niej pęcherzy powietrza i nadmiaru wody. Wpływa także korzystnie na strukturę betonu i jego wytrzymałość. W tego rodzaju pracach bardzo przydatne są listwy wibracyjne.

Listwa segmentowa

Listwa składa się z łaty lub belki bezpośrednio stykającej się z masą betonową oraz elementu wibrującego, napędzanego silnikiem elektrycznym lub spalinowym. Do mniejszych powierzchni używa się tak zwanych listew pływających, do większych listew poruszających się po prowadnicach. Listwą pływającą wyrównuje się powierzchnię rozłożonej mieszanki betonowej. Tego typu listew, szerokości od 1 do 3 m, używa się na wąskich przestrzeniach, ograniczonych na przykład filarami czy występami. Ważą kilkanaście kilogramów, więc łatwo je przenosić. Zmieniając obroty silnika, reguluje się głębokość wibrowania betonu. Wynosi ona, w zależności od rodzaju listwy, od kilku do kilkunastu centymetrów. Podwójna listwa wibracyjna HAL 400 (LIEVERS) zbudowana jest z dwóch aluminiowych łat o zaokrąglonym spodzie. Urządzenia te dostępne są w trzech wersjach. W każdej mają jednakowe wymiary - 300x23 cm. Listwa przednia poziomuje i zagęszcza beton, a tylna w tym samym czasie go zaciera. Do napędu stosowane są: w listwie typu HAL 400 B - czterosuwowy silnik spalinowy, w listwie HAL 400 L - silnik elektryczny 220V/200Hz, natomiast w HAL 400 H - silnik wysokiej częstotliwości 42V/200Hz. Listwy z prowadnicami produkowane są w kilku rodzajach, stałej lub zmiennej szerokości. Niektóre można łączyć, zwiększając zakres szerokości. Przeznaczone są do wykonywania dużych powierzchni. Listwy przesuwa się po prowadnicach za pomocą wciągarki linowej.
Listwa wibracyjna SUPER DTA (LIEVERS) jest dostępna z silnikiem elektrycznym LIEVERS 380V/50Hz lub 380V/50Hz i benzynowym Robin 3,5 HP, a także z silnikiem wysokiej częstotliwości 42V/200Hz. Listwy te występują w sześciu długościach - od 3,20 do 7,20 m. Silnik osadzony na płycie stanowi wytwornicę wibracji. Płyta jest mocowana do konstrukcji listwy za pomocą śrub lub zacisków. Umożliwia to szybki demontaż napędu po zakończeniu pracy. Silnik elektryczny jest wyposażony w termiczny wyłącznik przeciążeniowy. Listwę zakończoną rolkami przesuwa się po prowadnicach. Głębokość zagęszczania betonu można regulować od 0 do 30 cm. Inne rozwiązanie konstrukcyjne zastosowano w listwie wibracyjnej firmy TREMIX. Składa się ona z kratownicowych elementów długości 1, 2 i 3 m. Lekkie, sztywne przęsła można łączyć w belkę długości do 25 m. Zastosowano dwa rodzaje silników: elektryczny trójfazowy 380V/50 Hz mocy 1,5 kW i spalinowy dwusuwowy marki HONDA. Napędzają one przebiegający wzdłuż całej sekcji wałek, na którym umieszczone są co metr wibratory mimośrodowe. Zapewnia to równomierne zagęszczenie masy betonowej wzdłuż całej listwy. Prowadnicą listwy może być profil dylatacyjny lub kształtownik ustawiony na podporach.

Zacieranie
Wzmocnienie powierzchni betonu, zwiększenie jej odporności na ścieranie, a przez to mniejsze pylenie uzyskuje się, zacierając powierzchnię świeżego betonu. Jest to efekt rozdzielenia i przemieszania cementu i ziaren piasku (rozdrobnienia struktury krystalicznej). Do tego rodzaju prac służą zacieraczki mechaniczne jedno- lub dwuwirnikowe napędzane silnikami spalinowymi różnej mocy.

Zacieraczka dwuwirnikowa

Silniki elektryczne zastosowano tylko w zacieraczkach jednowirnikowych. Elementami roboczymi są talerze zacierające lub łopatki. W zależności od wymaganej jakości powierzchni posadzki lub rodzaju użytej masy betonowej, stosuje się talerze i łopatki zacierające, wykańczające lub ich kombinacje. W zacieraczkach dwuwirnikowych używane są łopatki zachodzące na siebie lub nie. Elementy robocze mocowane są do wirnika za pomocą śrub lub stalowych samozaciskowych spinek. W zacieraczkach jednowirnikowych moment obrotowy przenoszony jest za pomocą przekładni pasowej bezpośrednio na krzyżak, a dzięki zastosowaniu odśrodkowego sprzęgła bezwładnościowego łatwo jest uruchomić silnik. Na dyszlu służącym do prowadzenia maszyny powinien być zamontowany wyłącznik bezpieczeństwa. W zacieraczkach jednowirnikowych można regulować kąt nachylenia łopat od 0 do 15 stopni. Średnica robocza tych urządzeń jest różna, od 30 do 110 cm. Dodatkowym wyposażeniem zacieraczek jest zestaw ograniczający prędkość oraz komplety ciężarków dociskowych, montowanych na pierścieniu osłonowym. W zacieraczkach dwuwirnikowych moc przenoszona jest przez sprzęgło odśrodkowe napędzające różnicowy wał kardanowy. Łączy on dwie przekładnie ślimakowe wprawiające w ruch krzyżaki z zamocowanymi elementami roboczymi. Sterowanie odbywa się za pomocą dwóch pracujących hydraulicznie dźwigni lub joystika, wyposażonych w wyłącznik bezpieczeństwa. Elementy robocze w zacieraczkach siodełkowych są mocowane tak samo, jak w jednowirnikowych. W modelach, w których łopatki zachodzą na siebie, nie wolno zakładać talerzy zacierających. Stosuje się wtedy łopaty wykańczające. Maszyny te mają regulację kąta natarcia elementów roboczych, od 0 do 15^o, zespoloną lub pracującą niezależnie.