Błędy w budowie poddaszy nieużytkowych
Podstawowym błędem popełnianym przy wykonywaniu poddasza nieużytkowego jest zła wentylacja przestrzeni dachowej. Innym często powtarzającym się i poważnym błędem w budowie poddaszy jest niewłaściwe wykonanie warstw stropu pomiędzy pomieszczeniami mieszkalnymi a poddaszem nieużytkowym.
Zła wentylacja
Przyczyną niewłaściwej wentylacji poddasza może być:
. niewykonanie otworów nawiewnych w okapie dachu lub szczytach budynku,
. brak drożności otworów nawiewnych,
. brak wentylacji kalenicy dachu.
Niewłaściwie wykonana wentylacja może powodować:
. zawilgocenie, a w konsekwencji - zagrzybienie drewnianej konstrukcji dachowej: zgromadzona na poddaszu wilgoć nie może być wyprowadzona poza obręb budynku,
. obniżenie izolacyjności cieplnej, co spowoduje przegrzanie poddasza w okresie letnim - gorące powietrze spod nagrzanych słońcem połaci dachowych nie może być usunięte na zewnątrz,
. przeciekanie wody i zawilgocenie dachu - ciepłe powietrze z wnętrza domu roztapia leżący na pokryciu dachu śnieg, który zsuwa się i zatrzymuje nad okapem. Gromadząca się woda może przeciekać przez nieszczelne pokrycie.
Zły układ warstw podłogi poddasza
Często powtarzającym się i poważnym błędem w budowie poddaszy jest niewłaściwe wykonanie warstw stropu pomiędzy pomieszczeniami mieszkalnymi a poddaszem nieużytkowym. Najczęściej polega on na zastosowaniu zbyt cienkiej warstwy izolacji termicznej. Zgodnie z wymaganiami normy o ochronie cieplnej budynków, przegroda taka jak strop poddasza nieużytkowego powinna mieć współczynnik U mniejszy niż 0,3 W/(m2K). Uwzględniając mostki termiczne, można go osiągnąć dzięki ułożeniu w stropie minimum 17 cm izolacji cieplnej (na przykład wełny mineralnej lub szklanej) o współczynniku λ = 0,039 W/(mK). Błędem w budowie poddasza jest też brak paroizolacji, co powoduje ucieczkę ciepła z pomieszczenia ogrzewanego na poddasze, a przy tym - przepływ wilgoci do przestrzeni poddasza (rys. poniżej). Jeśli w dachu bez paroizolacji dodatkowo nie zapewniono należytej wentylacji, drewniane elementy konstrukcji poddasza ulegną szybkiemu zniszczeniu.
Jak powinno być
Jeśli wentylacja jest właściwie wykonana, powietrze jest nawiewane przez otwory w okapie poddasza, a wywiewane przez kalenicę budynku. Jeśli nie można wykonać otworów nawiewnych w okapie, powinno się je zrobić w ścianach szczytowych budynku. Przyjmuje się, że w dachach o nachyleniu większym niż 9° powierzchnia otworów wentylacyjnych (nawiewnych i wywiewnych) powinna wynosić co najmniej 1/300 powierzchni wentylowanego stropu. W dachach o nachyleniu mniejszym niż 9° całkowita powierzchnia otworów wentylacyjnych powinna wynosić co najmniej 1/150 powierzchni. Układ otworów może być różny zależnie od kształtu dachu, ale zaleca się, by co najmniej 25% otworów umieścić w dolnej części wentylowanej przestrzeni (w okapie), a drugie tyle - w górnej (w kalenicy lub ścianach szczytowych budynku). Otwory powinny być zaprojektowane tak, by nie przedostawały się nimi deszcz i śnieg, ani też owady czy ptaki. Należy w nich dodatkowo zamocować metalową siatkę.
Warstwy stropu poddasza powinny być ułożone w następującej kolejności (patrząc od spodu):
. płyta gipsowo-kartonowa,
. paroizolacja,
. izolacja cieplna - minimum 17 cm,
. poszycie z płyt drewnopochodnych.
W niektórych rozwiązaniach zaleca się, by izolację cieplną przykryć folią wiatroszczelną. Ma ona zatrzymać ciepło w warstwie izolacji, a tym samym zwiększyć izolacyjność stropu. Folia ta ma także ochronić izolację przed wodą, która mogłaby się dostać na poddasze, na przykład przez nieszczelne pokrycie dachu. Ja jednak nie widzę konieczności osłaniania izolacji cieplnej wiatroizolacją, folia taka bowiem nie zatrzyma ciepła.
