Wełna mineralna: płyta izolacyjna FASROCK LL

Płyta do izolacji ścian zewnętrznych – FASROCK LL firmy Rockwool Polska charakteryzuje się lepszymi parametrami cieplnymi niż dobrze znana wełna mineralna FASROCK L. Parametry wytrzymałościowe płyty izolacyjnej również zostały poprawione.

Płyta fasadowa z wełny mineralnej FASROCK LL jest niepalna (klasa reakcji na ogień – A1), a włókna wytrzymują temperaturę sięgającą ponad 1000°C. Zastosowanie płyty do izolacji ścian ogranicza możliwość rozwoju ewentualnego pożaru oraz zwiększa odporność ogniową przegród budynku, tym samym poprawiając bezpieczeństwo pożarowe obiektu, przebywających w nim ludzi oraz znajdującego się wewnątrz majątku. Wprowadzenie na rynek nowej płyty do izolacji ścian wiąże się z coraz większym zapotrzebowaniem inwestorów na energooszczędne materiały budowlane. Deklarowany współczynnik przewodzenia ciepła (lambda deklarowana) lamelowej płyty FASROCK LL wynosi 0,041 W/(mK).

Zastosowanie płyt izolacyjnej z wełny mineralnej dotyczy przede wszystkim wykonywania izolacji:

• ścian zewnętrznych murowanych, monolitycznych i prefabrykowanych,
• stropów piwnicznych nad garażami oraz przejazdami.

FASROCK LL charakteryzuje się lamelowym układem włókien (oznacza to, że są one ułożone prostopadle do ocieplanej ściany). Dzięki temu płyta z wełny mineralnej ma bardzo dużą wytrzymałość na ściskanie i rozciąganie, stanowiąc stabilne podłoże dla zaprawy zbrojącej i tynku. Ze względu na prostopadły układ włókien wełna łatwo dopasowuje się do podłoża, nawet na powierzchniach zakrzywionych. Istotne jest również to, że w wielu przypadkach, stosując FASROCK LL do izolacji ścian o wysokości do 20 m można pominąć łączniki mechaniczne (wystarczy przyklejenie płyt do podłoża za pomocą zaprawy klejącej). Dodatkowe kołkowanie płyt jest wymagane jedynie w przypadku ścian zewnętrznych z betonu komórkowego lub pokrytych starym tynkiem.

Wskazówki wykonawcze dotyczące ocieplania budynków  z wykorzystaniem płyt FASROCK LL

Zobacz galerię 12 zdjęć

Autor: brak danych

Krok po kroku – jak wykonać ocieplenie ścian zewnętrznych w metodzie ETICS z wykorzystaniem płyt lamelowych FASROCK LL

1. Mocowanie listwy cokołowej 
   Przed rozpoczęciem robót termoizolacyjnych należy wyznaczyć wysokość cokołu i zaznaczyć ją linią poziomą. Listwa cokołowa powinna być montowana na wysokości ok. 40 cm od poziomu terenu. Trzeba użyć minimum pięciu łączników na 1 m listwy.
2. Nakładanie zaprawy klejącej
   Klej należy przygotować zgodnie ze wskazówkami producenta na opakowaniu. Zaprawa klejąca nanoszona jest na płyty w dwóch etapach:
   1. Gładką pacą nakłada się cienką warstwę zaprawy klejącej i gruntuje się całą powierzchnię płyty.
   2. Używając pacy zębatej 12/12 mm równomiernie rozprowadza się warstwę zaprawy klejącej na całej zagruntowanej powierzchni płyty. Tym sposobem uzyskuje się maksymalną przyczepność warstwy termoizolacyjnej do podłoża.
3. Przyklejenie płyt izolacyjnych
   Płyty z wełny mineralnej należy przyklejać mijankowo. Powinny one być do siebie szczelnie dosunięte. Nadmiar zaprawy klejącej wychodzącej z boku płyty należy usunąć tak, żeby nie była widoczna na stykach płyt.
4. Izolacja naroży i szlifowanie fasady
   Na narożach budynku płyty powinny być ułożone w sposób zapewniający ich wzajemne „związanie”. W prawidłowo ukształtowanych krawędziach naroży  wysunięte płyty należy obciąć nożem wzdłuż łaty i szlifować pacą obłożoną gruboziarnistym papierem ściernym. Naroża okienne i drzwiowe należy izolować całymi płytami, odpowiednio je docinając.
5. Zabezpieczenie ościeży
   Na ocieplone wełną mineralną ościeże nakłada się listwę narożną z siatką, którą zatapiamy równo z brzegiem listwy.
6. Kołkowanie 
   Mocowanie płyt łącznikami należy wykonać nie wcześniej niż po 24 godzinach od momentu ich przyklejenia. Do mocowania służą łączniki wbijane z rdzeniem stalowym lub wkręcane. Typ i długość (minimalna głębokość zakotwienia) łączników oraz schemat ich rozmieszczenia powinien być określony w dokumentacji technicznej, dostosowany do rodzaju podłoża, grubości ocieplenia, wysokości budynku oraz wielkości obciążeń. Płyty FASROCK LL mogą być mocowane zaprawą klejącą bez łączników w przypadku podłoży betonowych i murowych (ceramicznych, silikatowych, keramzytobetonowych) do 20 m wysokości. Na pozostałych podłożach oraz ścianach otynkowanych lub powyżej 20 m wysokości ściany trzeba używać łączników mechanicznych.
7. Nakładanie zaprawy zbrojącej 
   Proces ten odbywa się w dwóch etapach. Pierwszym etapem jest gruntowanie powierzchni cienką warstwą zaprawy zbrojącej za pomocą gładkiej pacy. Drugi etap polega na tym, że po wyschnięciu powierzchni zagruntowanej nakłada się właściwą warstwę zaprawy zbrojącej za pomocą pacy zębatej 10/10 mm.
8. Zatapianie siatki z włókna szklanego 
   W świeżą i o równej grubości warstwę zaprawy zbrojącej wtapia się siatkę z włókna szklanego (czynność tę wykonujemy od góry ku dołowi) na całej wysokości ściany. Należy pamiętać, żeby siatka była naciągnięta, bez zgięć oraz z zakładem o długości 10 cm. Prawidłowo zatopiona siatka zbrojąca nie jest widoczna spod warstwy zaprawy zbrojącej.
9. Nakładanie podkładu tynkarskiego 
   Przy dobrych warunkach pogodowych, po dwóch dniach, na suchą warstwę zbrojącą nakłada się podkład tynkarski – jedną warstwę, za pomocą wałka. Po wyschnięciu podkładu tynkarskiego, jednak nie wcześniej niż po 24 h, można przystąpić do nakładania tynku.
10. Zacieranie tynku 
    Tynk należy przygotować zgodnie ze wskazówkami na opakowaniu. Tynk nakładany jest pacą ze stali nierdzewnej lub pacą z tworzywa sztucznego. Następnie nadmiar tynku należy ściągnąć pacą pod kątem na grubość kruszywa. Następnie tynk się zaciera – pamiętając o wykonywaniu tych samych ruchów, by nie wystąpiły różnice w fakturze tynku. Powierzchni nadaje się strukturę w stanie mokrym. W czasie procesu wiązania i schnięcia tynku, należy chronić go przed bezpośrednim działaniem słońca, deszczu i wiatru. 
11. Malowanie 
    W celu uzyskania określonego koloru, po siedmiu dniach wyschnięty tynk można pomalować farbą elewacyjną: silikonową, siloksanową, silikatową (krzemianową), za pomocą wałka.