Ogólny przebieg brukowania

2009-06-05 12:52
Wypełnienie podsypki po usunięciu prowadnic
Autor: CRH KLINKIER

Podłoże musi być stabilne, wolne od warstwy próchniczej, by mogło bezpiecznie przenieść obciążenia z nawierzchni za pośrednictwem warstwy nośnej.

Warstwa nośna ma za zadanie rozłożenie ciężaru przyjmowanego przez warstwę klinkieru i odprowadzenie wsiąkającej deszczówki. Podsypka w postaci drobnego żwiru lub gruboziarnistego piasku płukanego stanowi warstwę ochronną dla klinkieru (zapobiega uszkodzeniom bruku dzięki należytej stabilizacji podłoża) i służy jednocześnie do zaznaczania pochyłości. Natomiast warstwa klinkieru powinna być odporna na ścieranie, może być ułożona z bruku o dowolnych kolorach, formatach i kształtach.

Krok 1. Przygotowanie warstwy gruboziarnistej

Materiały i narzędzia: równiarka, łopata, zagęszczarka.
Z podłoża usypanego z pozbawionej warstwy próchniczej ziemi, powstaje warstwa gruboziarnista. Do jej wykonania wystarcza wyrównanie i odpowiednie ubicie powierzchni.

Ogólny przebieg brukowania
Autor: CRH KLINKIER

1. warstwa bruku,

2. podsypka - o grubości 4 cm (kruszywo o frakcji 2–5 mm),

3. warstwa nośna - o grubości min. 10 cm (mieszanka kruszywa o frakcji 2–32 mm),

4. podłoże - zagęszczona warstwa wyrównawcza.

Uwaga: nie należy stosować cementu w żadnej z warstw.

 

Ogólny przebieg brukowania
Autor: CRH KLINKIER Przekrój przez struktury powierzchni klinkierowej tarasu lub wjazdu do garażu

Krok 2. Przygotowanie warstwy nośnej

Materiały i narzędzia: mieszanka minerałów o grubości ziaren 0–45 mm, łopata, zagęszczarka, poziomnica, łata, metrówka, sznurki.

Zadaniem warstwy nośnej jest rozłożenie ciężaru nawierzchni klinkierowej w ten sposób, żeby został on przyjęty przez warstwy leżące niżej oraz przez podłoże. Poza tym warstwa ta musi przepuszczać wnikającą przez szczeliny między brukiem wodę i odprowadzać ją. Warstwę nośną usypuje się zwykle z mieszanki minerałów i ubija warstwowo z uwzględnieniem spadku ok. 1,5–2%. Powstała w ten sposób warstwa ma grubość min. 10 cm.

Krok 3. Przygotowanie obramowania bocznego

Materiały i narzędzia: zaprawa, bruk klinkierowy, łata, kielnia, szpachlówka, ubijarka wibrująca, poziomnica.

Zadaniem obramowania bocznego jest zapobieganie przesuwania się bruku podczas jego układania i użytkowania. Kostki brukowe tworzące krawędź układamy na zaprawę cementową, umacniając je od zewnątrz warstwą zaprawy. Aby podczas brukowania uniknąć konieczności częstego przycinania klinkieru, należy ustalić odległość między krawędzią, a np. ścianą domu, układając rząd klinkieru z 3–5 mm fugą. Wysokość, na jaką wystaje ponad warstwę nośną, wyliczamy dodając do grubości podsypki (ok. 3 cm) wybraną grubość klinkieru. Podłoże z zaprawy należy odpowiednio dopasować do powierzchni warstwy nośnej, uwzględniając spadek ok. 1,5–2,0%.

Krok 4. Przygotowanie podsypki

Materiały i narzędzia: gruboziarnisty piasek (pozbawiony zanieczyszczeń mogących powodować wykwity) o uziarnieniu 0–5 mm, prowadnica, sznurki, metrówka, łopata, gładzice, ubijarka wibrująca.

W obrębie zamkniętego obramowania bocznego umieszczamy podsypkę (piasek o grubości ziaren 0–5 mm). Ilość potrzebnego materiału można obliczyć zakładając, że grubość tej warstwy po ubiciu nie powinna przekroczyć 3 cm. Powierzchnia podsypki zostaje dokładnie wygładzona między szablonami. Jako szablon służą rury, które układamy w taki sposób, że ich spadek od domu do krawędzi, ew. do ogrodu wynosi ok. 1,5–2%. Równocześnie należy zwrócić uwagę na to, by warstwa podsypki umieszczona była na tyle głęboko, żeby ułożony na niej klinkier wystawał nieznacznie nad obramowanie. W ten sposób w trakcie opadów woda może swobodnie spływać do ogrodu. Na koniec podsypkę należy ubić.

Krok 5. Układanie bruku klinkierowego

Materiały i narzędzia: bruk klinkierowy, piasek gruboziarnisty (0–5 mm), sznurki, łata, szlifierka z przecinarką lub piła diamentowa, miotła, wąż gumowy, ubijarka wibrująca z nakładką gumową.

Bruk klinkierowy powinno się układać mieszając go z kilku palet, aby otrzymać naturalną grę kolorów. Należy rozpocząć przy umocnionym obrzeżu (krawędź boczna, mury, schody) i wyłożyć najpierw kilka rzędów lub małą powierzchnię według obranego wzoru. W ten sposób powstanie moduł, który za pomocą sznurów zostanie przeniesiony na całą powierzchnię, którą chcemy wybrukować. Dzięki sznurom łatwiej jest wyznaczyć przebieg spoin w dalszej części brukowania. Należy przy tym zwrócić uwagę na zachowanie jednakowej szerokości szczelin, przynajmniej 3–5 mm. Żeby uniknąć przesuwania się klinkieru podczas pracy zaleca się wypełnianie szczelin gruboziarnistym piaskiem już podczas układania kostek. Mniejsze kawałki należy przyciąć za pomocą tarczy do cięcia kamienia lub piły diamentowej. Przed ubiciem gotowej powierzchni zagęszczarką z gumową lub neoprenową płytą ochronną, należy spoiny zaszlamować płukanym piaskiem lub kruszywem o tej samej frakcji, na której bruk był układany. 
 

Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.
Czytaj więcej