Po wybraniu materiału do wykończenia ścian, nadchodzi etap montażu, do czego potrzebna jest odpowiednia wiedza. Często zdarza się, że wykonawcy układając płyty g-k, tłumaczą się złą jakością materiału, choć wina leży najczęściej po ich stronie. Poniżej przedstawiamy zasady jakich należy przestrzegać, by uniknąć błędów ukałdając płyty gipsowo-kartonowe.
Płyty g-k i ich magazynowanie
- Płyty g-k należy składować pod zadaszeniem i na równym podłożu.
- Płyty trzeba składować na paletach lub z zastosowaniem podkładek o szerokości ok. 10 cm, rozmieszczonych maksymalnie co 35 cm.
Płyty g-k należy:
- Przenosić boczną krawędzią pionowo lub przewozić na wózku;
- Przycinać ostrym nożem na płaskiej i twardej powierzchni;
- Przed montażem składować przez kilka godzin w pomieszczeniu o podobnej temperaturze i wilgotności, jaka panuje w pomieszczeniach, w których będą zamontowane.
Kształtowniki
- Należy je docinać na żądany wymiar tylko nożycami do blachy.
Płyty g-k, a iIzolacje
- Stosować wypełnienie z wełny skalnej lub szklanej, co poprawia izolację akustyczna i termiczną;
- Stosować całe płyty z wełny skalnej lub szklanej; nie należy wypełniać przestrzeni fragmentami płyt;
- Mocować materiał izolacyjny w ściance na specjalnych haczykach zabezpieczających przed jego opadaniem ("płynięciem");
- Stosować taśmę uszczelniającą do izolacji akustycznej pod kształtowniki mocowane do ścian, stropów i podłoża (w ten sposób można wyeliminować przenikanie dźwięku).
Konstrukcje
- Dobierać odpowiednią szerokość kształtownika - w zależności od wysokości ścianki i jej funkcji;
- Zachować odpowiednie odległości pomiędzy profilami pionowymi w ścianach;
- Pamiętać o zachowaniu odpowiednich odległości pomiędzy profilami rusztu krzyżowego jedno- i dwupoziomowego, uzależnionych od grubości i ilości warstw płyt g-k oraz od kierunku ich montażu.
Płyty gipsowo-kartonowe i ich montaż
- Zachować odpowiednie odległości pomiędzy wkrętami podczas montażu;
- Zachować odpowiednie odległości pomiędzy wkrętami a krawędziami ciętymi i fazowanymi płyty;
- Stosować wkręty o długości zgodnej z zaleceniami producenta;
- Pamiętać o właściwym rozstawie pomiędzy kołkami rozporowymi przy montażu konstrukcji.
Spoinowanie
- Stosować właściwy gips szpachlowy;
- Pamiętać o taśmie do spoinowania;
- W przypadku stosowania taśmy papierowej należy pamiętać o jej zwilżeniu przed montażem;
- Sfazować przycinane krawędzie cięte płyt pod kątem 45o;
- Oczyścić i zwilżyć cięte krawędzie płyt przed szpachlowaniem.
Wykańczanie powierzchni
- Zagruntować powierzchnię płyt przed malowaniem lub użyć specjalnych płyt, które nie wymagają gruntowania;
- Przed położeniem okładziny ceramicznej w pomieszczeniu wilgotnym płytę należy dodatkowo zaimpregnować (w miejscach narażonych na bezpośrednie działanie wody).
|
Należy unikać poniższych błędów |
Konsekwencje błędu |
Jak wykonać to poprawnie |
|
Płyty g-k |
||
|
Płyty składowane na wolnym powietrzu i wilgotne |
Zniekształcone płyty; Karton rwie się przy wkręcaniu wkrętów; Po wysuszeniu powstają pęknięcia; Wykwity na pomalowanej farbą powierzchni. |
Materiał przechowywać zapakowany w folię lub nakryty. Zawsze zabezpieczać płyty przed warunkami atmosferycznymi. |
|
Złe składowanie płyt; zbyt duża odległość pomiędzy podkładkami lub brak podkładek |
Nierówności przy szpachlowaniu; Nierówna ściana, większy nakład pracy przy szpachlowaniu. |
Płyty ułożyć na płaskiej, poziomej powierzchni, na podkładkach w rozstawie co 350mm |
|
Ściany |
||
|
Za długie profile CW |
Deformacja ściany, powstawanie rys |
Przycinać profile na wysokość o 1–2 cm krótszą niż wysokość pomieszczenia. |
|
Profile ościeżnicowe UA zamontowane bez kątownika |
Powstawanie rys w okolicy drzwi |
Mocowanie profili ościeżnicy przy pomocy kątowników |
|
Ościeżnica drzwiowa zamocowana nieodpowiednimi śrubami |
Ościeżnica drzwiowa wypadnie po krótkim czasie |
Użycie właściwych wkrętów |
|
Wykonanie krzyżowych spoin poziomych i pionowych (bez przesunięcia spoin względem siebie) |
Powstawanie rys na spoinach poprzecznych |
Przesunięcie spoin poziomych płyt nie mniejsze niż 400 mm |
|
Zbyt małe przesunięcie spoin płyt przy ościeżnicy |
Powstawanie rys przy nadprożach |
Przesunięcie spoin płyt o co najmniej 150 mm |
|
Brak mijankowego układania płyt na obu stronach szkieletu ścianki |
Powstawanie rys na ścianach, niewystarczająca stabilność konstrukcji ściany |
Mocowanie płyt po obu stronach ścianki z przesunięciem co 600mm |
|
Nieuwzględnienie dylatacji budynku |
Powstawanie rys na ścianach |
Dylatowanie ścian z płyt g-k w miejscach dylatacji konstrukcji nośnej budynku; Zakup kilku podstawowych narzędzi do montażu suchej zabudowy - wszystkie są w stałej ofercie. |
|
Używanie złych narzędzi |
Trudne do zakrycia otwory |
Zakup kilku podstawowych narzędzi do montażu suchej zabudowy - wszystkie są w stałej ofercie. |
|
Brak wypełnienia ściany materiałem do izolacji akustycznej (wełna mineralna) |
Bardzo złe właściwości izolacji akustycznej ściany. |
Wypełnianie wnętrza ścian wełną mineralną (skalną lub szklaną). |
|
Brak taśmy izolacyjnej pod profilami UA przy ich styku z podłogą, stropem i ścianami. |
Zwiększenie przenikania dźwięków i hałasów przez ścianę. |
Każdorazowy montaż taśmy uszczelniającej do izolacji akustycznej pod profilami UA. |
|
Sufity |
||
|
Złe odstępy pomiędzy wieszakami |
Konstrukcja sufitu może spaść, powstawanie rys, deformacja płaszczyzny. |
Zawsze rozplanowywać miejsca montażu wieszaków, zgodnie z zaleceniami Lafarge Nida Gips. Jeśli to konieczne - zamontować dodatkowe wieszaki. |
|
Zbyt małe przesunięcie spoin poziomych względem siebie |
Powstawanie rys. |
Montować płyty sufitów z przesunięciem spoin względem siebie o co najmniej 300 mm. |
|
Wkręty za głęboko wkręcone |
Brak wystarczającej wytrzymałości mocowania płyt do konstrukcji nośnej, odpadanie płyt sufitu. |
Główka wkrętu nie może przerwać kartonu. Jeśli to konieczne - wkręcić dodatkowe wkręty we właściwy sposób. |
|
Wkręty wystają ponad powierzchnię kartonu |
Nierówności przy szpachlowaniu, po przetarciu papierem ściernym rdzawe plamy po wkrętach. |
Dokręcić wkręty. Przeszpachlować ponownie. |
|
Szpachlowanie |
||
|
Przeprowadzone przed tynkowaniem lub kładzeniem jastrychu |
Powstawanie rys przy schnięciu. |
Szpachlowanie przeprowadzić po zakończeniu wszystkich prac mokrych. |
|
Szpachlowanie w niskej temperaturze otoczenia, poniżej 10oC |
Powstawanie rys przy schnięciu, problemy przy wiązaniu szpachli. |
Szpachlowanie wykonywać zawsze w pomieszczeniach o stałej temperaturze powyżej 10oC. |
|
Połączenia zaszpachlowane bez taśmy z użyciem nieodpowiedniego gipsu szpachlowego |
Powstawanie rys na spoinowaniu. |
Bez taśmy stosować tylko gipsy szpachlowe do tego przeznaczone. |
|
Krawędzie cięte zakurzone lub nienawilżone |
Powstawanie rys, masa szpachlowa nie trzyma się podłoża. |
Fazujemy pod kątem 45o krawędzie płyt, oczyszczamy i zwilżamy przed spoinowaniem |
|
Powierzchnia kartonu uszkodzona |
Niejednorodna powierzchnia po wykończeniu. |
Szpachlowanie ubytków w płycie |
|
Malowanie |
||
|
Brak zastosowania środka gruntującego powierzchnie płyt przed malowaniem |
Niejednolita powierzchnia po pomalowaniu. Wykwity i przebarwienia. |
Zawsze przed malowaniem zwykłych płyt g-k zagruntować ich powierzchnie. Ewentualnie stosować płyty Lafarge Nida Gips wstępnie zagruntowane. |
|
Naprzemienne grzanie i wietrzenie pomieszczenia podczas malowania |
Niejednolita powierzchnia po pomalowaniu. Wykwity i przebarwienia |
Utrzymywać stałą temperaturę i wilgotność pomieszczenia. |
|
Malowanie, kiedy szpachla jeszcze nie związała |
Niejednolita powierzchnia po pomalowaniu. Odpadanie szpachli. |
Poczekać, aż szpachla wyschnie. |
|
Suche tynki - okładziny ścian |
||
|
Montaż suchego tynku na powierzchni ukośnej lub suficie |
Odpadanie płyt. |
Nigdy nie stosować suchych tynków na powierzchniach innych niż pionowe. |
|
Słaba przyczepność podłoża |
Brak przyczepności kleju do podłoża - odpadanie płyt.. |
Odpowiednia powierzchnia, oczyszczona z kurzu, zagruntowana |
|
Brak cyrkulacji powietrza pomiędzy płytą a ścianą |
Płyty deformują się, częściowy brak przyczepności płyt, przebarwienia w miejscach przyklejania placków. |
Zapewnić cyrkulację powietrza za powierzchnią płyt. Odległości pomiędzy krawędziami ciętymi a podłogą i sufitem - ok. 10 mm. |
|
Zbyt duże odstępy pomiędzy plackami zaprawy gipsowej |
Zbyt mała przyczepność płyt do podłoża. Odpadanie płyt. |
Zmniejszyć odstęp - maksymalnie do 300 mm. |
|
Szpachlowanie przed zaschnięciem kleju gipsowego |
Powstawanie rys na spoinach, odpadanie płyt z powodu zbyt dużej wilgotności. |
Poczekać, aż klej stwardnieje i całkowicie wyschnie. |
|
System podłogowy - suchy jastrych |
||
|
Zbyt małe przesunięcie spoin płyt względem siebie. |
Zbyt mała wytrzymałość systemu. Powstawanie rys. |
Zawsze układać płyty TE z przesunięciem spoin względem siebie o co najmniej 200 mm. |
|
Płyty nie zostały skręcone bezpośrednio po ich sklejeniu |
Brak całopowierzchniowego sklejenia, mała sztywność systemu. |
Skręcać płyty wyłącznie systemowymi wkrętami TE. |
|
Brak podkładu z kartonu pod podsypkę przy stosowaniu systemu na stropach drewnianych |
Podsypka ginie w szczelinach. Podłoga pęka i jest niestabilna. |
Zastosować karton w celu zabezpieczenia podsypki przed wpadaniem w szczeliny. |
|
Wkręty |
||
|
Zbyt mały odstęp pomiędzy wkrętami |
Brak sztywności ściany lub sufitu, pofalowania powierzchni. |
Wkręty wkręcać w ścianach maksymalnie co 250 mm, a w sufitach co 170 mm. |
