Zendrówka

2016-01-28 13:21
Zaślepka Encyklopedii Architektury
Autor: Muratorplus

Zendrówka to cegła ceramiczna wypalona w wysokiej temperaturze, aż do momentu, gdy glina zaczyna się topić, a powierzchnia cegły staje się szklista. Wypał odbywa się w temperaturze przekraczającej 1300 stopni Celsjusza. Na skutek zeszklenia wierzchnia warstwa cegły staje się lśniąca, a przy tym ciemniejsza niż w przypadku typowej wiśniówki, ciemnoczerwona, niemal czarna. Glina używana do produkcji zendrówki zawiera związki żelaza. Zendrówka znajdowała zastosowanie przy budowie części obiektu mocno obciążonych i narażonych na wilgoć, takich jak fundamenty i filary. W średniowieczu (gotyk) wykorzystywano wygląd zendrówki do uzyskiwania dekoracyjnego efektu. Cegły o odmiennej kolorystyce zestawiano w taki sposób, że na powierzchni ściany tworzyły geometryczne wzory, głównie romby – kratownice, zygzaki, siatki. Ten dekoracyjny wątek zdobił ściany, których nie pokrywano tynkiem, urozmaicając monotonne powierzchnie ścian m.in. w gotyckich kościołach (por. katedra). Za jeden z najwcześniejszych przykładów świadomego zastosowania takich dekoracji jest północna ściana zamku wysokiego w Malborku (po 1280 roku). Dekoracje ceglane stosowano w także w innych budowlach państwa krzyżackiego. Inne przykłady: wieże narożne zamku w Gniewie, zamek w Działdowie, zamek w Radzyniu. Nazwa zaczerpnięta została z języka niemieckiego. Powiązane hasła: adobe, cegła, dziurawka, główka, klinkier, kopciałka, niedopałka, wiśniówka, wozówka

Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.
Nasi Partnerzy polecają

Materiał Partnerski

Materiał sponsorowany

Materiał Partnerski

Materiał sponsorowany

Podziel się opinią
Grupa ZPR Media sprzeciwia się głoszeniu opinii noszących znamiona mowy nienawiści przepełnionych pogardą czy agresją. Jeśli widzisz komentarz, który jest hejtem, powiadom nas o tym, klikając zgłoś. Więcej w REGULAMINIE
Czytaj więcej