Tori

2016-10-03 15:15
Zaślepka Encyklopedii Architektury
Autor: Muratorplus

Tori to rodzaj ceremonialnej bramy, charakterystycznej dla architektury Japonii. Nie ma odpowiedników w bliskich kulturowo krajach, tj. Chinach i Korei. Służy jako symboliczne wejście prowadzące do szintoistycznej świątyni, a szerzej – z przestrzeni świeckiej do świętej, zamieszkiwanej przez bogów. Jako takie, mogą znajdować się w lesie, w wodzie, na szczycie góry czy w innym miejscu. Bramy takie wznoszone są też nad miejscami pochówku japońskich władców. Nie są związane z ogrodzeniami ani umocnieniami, funkcjonują niezależnie. 

Bryła

Brama tori w podstawowej formie zbudowana jest z dwóch słupów (hashira), połączonych w górnej części poprzecznymi belkami (shimaki). Dodatkowym elementem może być daszek (kasagi) osłaniający górną belkę, niższe słupy stabilizujące konstrukcję, emblematy. Brama zwykle pokryta jest polichromią w kolorze czerwony, Tradycyjnie budowle takie wznoszono z drewna i kamienia, współczesne są budowane także z betonu, miedzi, stali oraz innych materiałów. Najwyższe mają kilkanaście metrów wysokości. Do niektórych świątyń prowadzą całe rzędy bram, pod którymi kolejno przechodzi odwiedzający.

Historia tori

Najstarsze zachowane tori pochodzą z XII wieku, ale tradycja ich wznoszenia sięga zapewne IX stulecia. Geneza tej formy architektonicznej nie jest znana, niektórzy badacze wiążą ją z architekturą Indii.

Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.
Podziel się opinią
Grupa ZPR Media sprzeciwia się głoszeniu opinii noszących znamiona mowy nienawiści przepełnionych pogardą czy agresją. Jeśli widzisz komentarz, który jest hejtem, powiadom nas o tym, klikając zgłoś. Więcej w REGULAMINIE
Czytaj więcej