Kimation

Kimation, inaczej krajnik, w architekturze starożytnej Grecji często stosowany ornament roślinny, malowany lub rzeźbiony. W każdym z głównych porządków architektonicznych w Grecji przybierał inne formy. W porządku doryckim występował wariant określany jako kima recta, czyli kimation wklęsły. Składa się na nie szereg czworobocznych liści. Ornament te zdobił głowice kolumn w antach a także ściany (zobacz też: świątynia grecka). W porządku jońskim występował ornament jajownik, czyli wole oczy. W pasie ornamentalnym na przemian ułożone były soczewkowate, owalne liście i wąskie, lancetowate. Jajownik umieszczano na echinusie, a także jako pas oddzielający części belkowania, pomiędzy architrawem a fryzem, fryzem a gzymsem, a także pod simą. W porządku korynckim wykorzystywano albo taki sam wzór jak w jońskim, albo kimation lesbijski. Ten ostatni (kima rewersa) składał się z sercowatych stylizowanych liści z wewnętrznymi podziałami. Kimation przejęła także architektura starożytnego Rzymu, był stosowany także w późniejszych epokach, w renesansie, baroku, klasycyzmie. Powiązane hasła: meander, ornament, świątynia grecka, świątynia rzymska