Komin trójwarstwowy z przewietrzeniem

Osiągnięciem techniki kominowej jest ceramiczny komin niewrażliwy na wilgoć, z przewietrzeniem, który spełnia wymagania w szerokim zakresie temperatur, również dla kotłów kondensacyjnych. 

Pierwsze kominy w budynkach wielokondygnacyjnych wykonywano już w IX wieku. Od tego czasu komin stanowi istotny element architektoniczny budynków, zaś jego rozwój jest wynikiem innowacji w sposobach wytwarzania ciepła - nowoczesne kotły grzewcze.
Konsekwencją zastosowania kotłów grzewczych o lepszych parametrach wykorzystania energii i niższej temperaturze spalin, jest zjawisko kondensacji pary wodnej w kominie. To z kolei powoduje, iż materiały, z których wykonane są ściany wewnętrzne komina, muszą spełniać wymaganie kwasoodporności. Doprowadziło to do rozwoju techniki kominowej.
Od tradycyjnego komina murowanego poprzez jednowarstwowe kominy z prefabrykatów, a następnie kominy dwuwarstwowe (w których rura wewnętrzna spełnia warunek kwasoodporności, a osłona zewnętrzna zabezpiecza stateczność komina), aż do komina trójwarstwowego. Taki komin, dzięki warstwie izolacyjnej, chroni spaliny o niższej temperaturze przed nadmiernym oziębieniem i wykraplaniem się szkodliwego kondensatu.
Ostatnim stadium rozwoju techniki kominowej jest ceramiczny komin niewrażliwy na wilgoć, z przewietrzaniem, który spełnia wymagania w szerokim zakresie temperatur, również dla kotłów kondensacyjnych.
Ceramika jest pełnowartościowym, nowoczesnym materiałem do budowy kominów. Ma bardzo dobrą wytrzymałość na obciążenia mechaniczne, chemiczne i termiczne (często przekraczającą wytrzymałość metali czy tworzyw sztucznych).
Te właściwości ceramiki znalazły zastosowanie w rozwiązaniu systemu kominowego firmy Schiedel, która opracowała komin trójwarstwowy z przewietrzeniem o nazwie Schiedel Rondo Plus.

Konstrukcja systemu kominowego

Schiedel Rodno Plus jest kominem izolowanym, składającym się z seryjnie produkowanych, dopasowanych elementów do szybkiego montażu.
Składa się z:
- cienkościennych rur wewnętrznych z wysokouszlachetnionej ceramiki szamotowej, trwałych na zmiany temperatury i odpornych na działanie kwasów, łączonych "na zakładkę" i uszczelnianych kitem kwasoodpornym, dla utrzymania maksymalnej stabilności i szczelności,
- trwałej warstwy izolacyjnej z wyprofilowaniem w kształcie klinów umożliwiającym pełne przyleganie warstwy do wewnętrznej rury ceramicznej oraz betonowego pustaka zewnętrznego, gwarantującej wysoką izolację cieplną komina,
- pustaków z kanałami przewietrzającymi - dokładnie wymiarowanymi elementami z betonu lekkiego, nadającym się bezpośrednio pod tynk.

Wytrącanie wilgoci na ściankach komina

Zastosowanie niskotemperaturowych kotłów grzewczych na gaz czy olej wymaga dokładnego dostosowania przekroju kominów do nowych warunków działania. Ograniczenie strat ciepła i zwiększenie sprawności kotłów daje w efekcie mniejszą ilość spalin o niższej temperaturze i większej wilgotności. Ważne jest aby komin miał odpowiednią odporność agresywny kondensat. Przy spalaniu gazu ziemnego, oleju opałowego i innych paliw powstaje duża ilość pary wodnej, która powinna być odprowadzona razem ze spalinami do atmosfery. Ponieważ spaliny ochładzają się na drodze od paleniska do ujścia z komina, ilość odprowadzonej pary wodnej zmniejsza się i dochodzi do jej wykraplania na ściankach komina, tworząc w reakcji ze związkami siarki agresywne kwasy. Źle dobrany przekrój i niestaranna budowa komina może w krótkim czasie doprowadzić do jego zniszczenia.
Aby temu zapobiec zastosowano rozwiązanie polegające na przewietrzaniu komina. Jest to najpewniejszy sposób zapobiegania osadzaniu się wilgoci. Kanały przewietrzające wyprofilowane wewnątrz pustaka zewnętrznego tworzą warstwę powietrzną, która umożliwia odprowadzenie wilgoci. Komin izolowany z przewietrzeniem jest wypróbowaną techniczno-budowlaną konstrukcją która gwarantuje optymalne działanie warstwy ocieplającej.

Wysokie wymagania pożarowe

Komin z racji swej funkcji jest jedną z najbardziej obciążonych części domu - musi być stabilny, odporny na wysoką temperaturę, kwasy i pożar. Musi zapewnić, by w przypadku pożaru sadzy temperatura na zewnętrznej powierzchni komina nie przekroczyła 160^oC, a podczas pożaru budynku musi przez 90 min. zabezpieczać przed przenoszeniem się ognia na inne kondygnacje.

Nowe paliwa (gaz i olej opałowy), zmiany konstrukcji kotłów, doprowadziły do pojawienia się nowych wymagań stawianych kominom. Konieczne stało się wydzielenie części odprowadzającej spaliny i części statycznej. Wewnętrzna rura ceramiczna musi być kwasoodporna, gazoszczelna i odporna na wysokie temperatury, gwarantować prawidłowe odprowadzenie spalin powstających przy spalaniu każdego rodzaju paliwa. Elementy konstrukcyjne muszą zapewniać włąściwą statykę i zabezpieczać przed przenoszeniem pożaru.
Komin trójwarstwowy z przewietrzeniem spełnia wymagania systemów grzewczych i izolacyjnych, narzucone przez rosnące koszty energii.

Dane techniczne 

- aprobata techniczna wydana przez Instytut Techniki Budowlanej w Warszawie
- rodzaje paliw: gaz ziemny, olej opałowy, węgiel, drewno, inne paliwa stałe
- zakres temperatur: od 40 do 500^oC
- zakres średnic: od 12 do 60 cm
- trójwarstwowa konstrukcja: rura z ceramiki szamotowej, wełna mineralna, pustak z betonu lekkiego
- wyposazenie podstawowe: kit kwasoodporny, drzwiczki rewizyjne, kratka nawiewna, płyta czołowa, stożek komina, pierścień centrujący, kształtka ścieku kondensatu, rura ceramiczna
- wysokość przyłączeń: drzwiczki rewizyjne - 49 cm; przyłącza spalin - 116 cm lub o "n x 33 cm" powyżej poziomu posadowienia zbiornika kondensatu
- wykończenie czapy: omurowanie, tynk, łupki lub blacha
- przy pożarze sadzy wewnątrz komina tw=1000^oC, tz<160^oC
- przy wysokiej temperaturze spalin tw=500^oC, tz<100^oC, przy pożarze zapewnia przez 90 min. stabilność i nieprzedostanie się pożaru przez komin na inne piętra.

Wymiary i waga: